W artykule omówiono znaczenie reinterpretacji myśli Floriana Znanieckiego, której dokonuje Lech Witkowski na kartach swojej monografii Uroszczenia i transaktualności w humanistyce, dla studiów nad zarządzaniem. Skoncentrowano się na tezie – zaczerpniętej przez Witkowskiego z pism Znanieckiego– o „roszczeniach racjonalizacji”. Teza ta opisuje stan, w którym racjonalizacja przeniesiona z jednego obszaru poznania do drugiego wywołuje chaos i tłumi kreatywność. Zdaniem autora artykułu wspomniana teza może znacząco pomóc w rozwoju zarządzania humanistycznego (ten nurt zarządzania – powstały w pierwszych latach XXI wieku jako reakcja na hegemonię korporacji biznesowych, które nie dbają o pracowników i środowisko, jednocześnie osłabiając rolę państwa – jest krótko przedstawiony w tekście). Z jednej strony teza Witkowskiego/Znanieckiego uwrażliwia na zjawiska mathiness i „zagubienia w matematyce” odniesione do zarządzania, z drugiej zaś wskazuje na potrzebę i możliwości podjęcia przez przedstawicieli zarządzania humanistycznego pogłębionej refleksji nad kontekstami epistemologicznymi łączenia zarządzania z humanistyką.
English
Język Polski