Celem artykułu jest prześledzenie strategii komunikacyjnych podejmowanych przez uczestników receptywnej komunikacji międzykulturowej na przykładzie półspontanicznych dialogów prowadzonych przez Polaków i Czechów w ich rodzimych językach. Materiał badawczy został zgromadzony podczas polsko-czeskich warsztatów językowych i zarejestrowany w formie nagrania audiowizualnego. Analiza ma charakter pragmalingwistyczny i skupia się na strategiach wzmacniających wzajemne zrozumienie w toku zaplanowanej pod kątem potrzeb badawczych interakcji w modelu lingua receptiva. Jej wyniki potwierdzają ważną rolę czynników pragmatycznych w receptywnej komunikacji międzykulturowej.
Język Polski
English