Wyniki wyszukiwania

Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Podróż między dwoma językami O pracy nad przekładem tekstów Olgi Tokarczuk z Esterą Czoj – tłumaczką literatury polskiej na język koreański – rozmawia Wioletta Hajduk-Gawron

Sungeun Choi , Wioletta Hajduk-Gawron

Język: PL | Data publikacji: 21-07-2020 | Abstrakt | s. 177-196

The interview is dedicated to translations of Olga Tokarczuk’s texts into Korean. Korean translator Estera Czoj shares the inside story on her work on the Nobel Prize winner’s books, recalls fragments of novels that turned out to be real translation challenges, her first meeting with Olga Tokarczuk, and the writer’s visit to South Korea. The interview also addresses the aspect of the publishing strategies of Korean publishing houses, as well as the reception of Polish literature in South Korea.

2020-07-21



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Wszystko jest możliwe

Adam Dziadek , Krzysztof Kłosiński , Magdalena Bąk , Agnieszka Nęcka

Język: PL | Data publikacji: 15-12-2020 | Abstrakt | s. 119-125

brak

2020-12-15



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Recepcja twórczości Olgi Tokarczuk w Korei Południowej

Sung-Eun Choi

Język: PL | Data publikacji: 14-05-2024 | Abstrakt | s. 1-20

W ciągu ostatnich pięciu lat (2018–2022) sześć książek autorstwa Olgi Tokarczuk zostało przetłumaczonych
na język koreański: Prawiek i inne czasy, Bieguni, Dom dzienny, dom nocny, Prowadź swój pług przez kości umarłych, Czuły narrator i Zgubiona dusza. Czytelnicy południowokoreańscy najchętniej wybierają powieści: Bieguni, Prawiek i inne czasy oraz Zgubiona dusza. Niniejszy artykuł dotyczy recepcji twórczości Tokarczuk w Korei Południowej, reakcji koreańskich mediów po ukazaniu się konkretnego utworu, recenzji krytyków literackich oraz pisarzy koreańskich, a także aspektu strategii wydawniczych podejmowanych przez południowokoreańskie wydawnictwa. Ważnym czynnikiem popularności twórczości Tokarczuk w Korei Południowej jest tematyka nawiązująca do nowych i interesujących problemów dla koreańskiego odbiorcy – np. nomadyczna natura człowieka, próba nowego spojrzenia na otaczający nas świat, mit jako uniwersalny wzorzec ludzkiego losu, pomieszanie realizmu i fantastyki, racjonalnego opisu i magii. Wszystko to stanowi wypełnienie pustych miejsc w literaturze i kulturze koreańskiej. Tokarczuk zachęca także do podejmowania refleksji nad sobą, do oglądania świata, do przekraczania granic. Podkreślając, że wszystko na świecie jest ściśle ze sobą związane niczym konstelacja, przypomina nam, że nigdy nie jesteśmy sami. Elementy te oddziałują na Koreańczyków, którzy chętnie czytają książki Tokarczuk.

2024-05-14



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne


Glottodydaktyka polonistyczna w perspektywie przemian
Romuald Cudak
Język: PL | Data publikacji: 28-12-2020 | Abstrakt | s. 11-29
Artykuł jest refleksją nad rozwojem i nad przemianami, przed którymi staje współczesna glottodydaktyka polonistyczna i wobec których musi się jakoś opowiedzieć w ciągu następnych lat. Pierwsza część zawiera omówienie książki W. Miodunki poświęconej powstaniu, stanowi obecnemu i perspektywom rozwojowym glottodydaktyki polonistycznej, jak również opis zbiorowej pracy na temat nauczania języka polskiego w świecie i perspektyw rozwojowych edukacji polonistycznej. Druga część omawia konieczność ustosunkowania się glottodydaktyki wobec dokonującego się zwrotu w naukach humanistycznych, jak również wobec kryzysu ekologicznego, migracji i pandemii.
2020-12-28



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Poezja w kręgu Polskiego Funduszu Wydawniczego. Kronika, archiwum, mecenat, odkrycia

Bożena Szałasta-Rogowska

Język: PL | Data publikacji: 14-07-2022 | Abstrakt | s. 1-15

Artykuł koncentruje się na pracy i dorobku Polskiego Funduszu Wydawniczego w Kanadzie – instytucji, która od przeszło 40 lat prężnie działa na forum kultury, wydając książki i organizując różnego rodzaju spotkania i wydarzenia, promujące literaturę polską za granicą. PFW to stowarzyszenie kształtujące życie kulturalne i literackie przede wszystkim polskiej społeczności emigracyjnej w Kanadzie. Celem artykułu jest wyodrębnienie i przedstawienie najważniejszych publikacji  poetyckich w dorobku PFW. Analizie zostały poddane głównie tomy poezji wydawane przez PFW zarówno samodzielnie, jak i w koedycji z partnerami krajowymi. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują dwie antologie: Seven Polish Canadian Poets i Antologia poezji polskiej na obczyźnie 1939–1999 oraz wiersze „kanadyjskich kontynentczyków” (Bogdana
Czaykowskiego, Floriana Śmiei i Andrzeja Buszy) czy poetów emigracji postsolidarnościowej (np. Marka Kusiby, Edwarda Zymana i Grażyny Zambrzyckiej). Przedstawiony w artykule przegląd oraz opis publikacji poetyckich, wraz z krótkim rysem historycznym, dowodzi, że PFW pełni nie tylko funkcję wydawcy, lecz także kronikarza, archiwisty, mecenasa sztuki czy wreszcie „odkrywcy” talentów poetyckich.

2022-07-14



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

„Delta czasu" Floriana Śmiei – dokument, wspomnienie, współczesna sylwa?

Bożena Szałasta-Rogowska

Język: PL | Data publikacji: 23-11-2023 | Abstrakt | s. 1-15

Artykuł koncentruje się na Delcie czasu – ostatnim z prozatorskich tomów Floriana Śmiei – poety-emigranta,
który zmarł w 2019 roku w Mississauga w Kanadzie. Śmieja znany jest przede wszystkim ze swej twórczości
poetyckiej, translatorskiej i krytycznoliterackiej. Twórczość prozatorska tego autora jest rzadziej poddawana analizie i interpretacji, a jest ona równie ciekawa jak poezja. Delta czasu, wydana przez Bibliotekę Śląską
w 2018 roku, to zbiór tekstów trudnych do jednoznacznego zakwalifikowania gatunkowego. Miesza się tu
m.in. forma pamiętnika, dokumentu, reportażu, eseju, felietonu, szkicu, recenzji, ale też autobiografii i liryki. Prezentowana w tomie imponująca panorama wydarzeń (począwszy od narodzin w Kończycach w 1925 roku aż po spotkania „ostatnie”), miejsc (np. Zabrze, Londyn, Toronto, Mexico City, Monachium) i postaci (np. Czesław Miłosz, Al Purdy, Anna Janko, Zdzisław Najder, Bogdan Czaykowski) tworzy mozaikę historii XX i XXI
wieku, opowiedzianą rzetelnie i z poszanowaniem obiektywizmu, lecz także z dużą dozą humoru, autoironii
i subiektywnych sądów.

2023-11-23



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Głos ze świata...

Sung-Eun Czoi

Język: PL | Data publikacji: 14-12-2020 | Abstrakt | s. 359-360

brak

2020-12-14



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Z węgierskiej perspektywy. Olga Tokarczuk. Z Lajosem Pálfalvim rozmawia Sandra Trela

Lajos Pálfalvi , Sandra Trela

Język: PL | Data publikacji: 21-07-2020 | Abstrakt | s. 209-214

In the interview, Professor Lajos Pálfalvi, an outstanding translator of Polish literature into Hungarian and the head of the Department of Polish Studies at the Pázmány Péter Catholic University in Budapest, presents the story of his contacts with Olga Tokarczuk, starting from the 1990s when he met her personally as a promising novice. He gladly shares his vivid recollections and anecdotes related not only to the Polish Nobel Prize winner, but also to Hungarian and Polish literary life in the recent decades. He also talks about translation methodology and shares observations on the interpretation of Tokarczuk’s work.

2020-07-21



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Przekłady literatury polskiej w Korei

Choi Sung-Eun

Język: PL | Data publikacji: 29-12-2020 | Abstrakt | s. 67-83

The history of translating Polish literature in South Korea goes almost 100 years back. In the article Polish literary works translated into Korean have been presented in chronological order. The first Polish literary work offered to Korean readers was Quo vadis by Henryk Sienkiewicz. It was translated from Japanese into Korean language in 1916. Since then Korean translators have been presenting Polish literature to their compatriots almost constantly and in many different ways. This also applies to the very difficult moments in the history of Korea such as Japanese occupation (1910–1940) or so called „cold war” period. Around 70 works of Polish literature have been published in Korea so far (not mentioning re­‑editions and several different translations of the same work). Some works have been published several times, translated by different people and published by different publishing houses (for example Quo vadis by Henryk Sienkiewicz, Eighth day of a week by Marek Hłasko, Solaris by Stanisław Lem).

2020-12-29



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Recepcja poezji Wisławy Szymborskiej w Korei 
– część druga

Sungeun Choi

Język: PL | Data publikacji: 31-10-2020 | Abstrakt | s. 91-111

The author of this article published her first article on the reception of Wisława Szym­borska’s poetry in South Korea in Pamiętnik Literacki in 2014. The previous article aimed at analysing the reactions of writers, poets, artists, critics and readers to the volume The End and the Beginning, which was translated into Korean in 2007. In this article the author continues her research on the reception of Szymborska’s poetry in South Korea. This time she presents the reaction of the Korean media and selected critics on another poetic volume of the Polish Nobel Prize Winner translated into Korean: Enough.

2020-10-31



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Zniewolony umysł – zmiana biegunów recepcji

Dariusz Pawelec

Język: PL | Data publikacji: 17-12-2020 | Abstrakt | s. 183-190

This article presents the changes through history in the reception of The Captive Mind by Czesław Miłosz. The book was published in 1953, first of all for the foreign readers. There were editions in English, French, German, Italian, Spanish, Swedish. However, it mainly evoked emotions of Poles at home and on emigration. After the 1989, with the first legal mass edition, we observed a decrease of interest in Poland for the Miłosz’s text. It has become a classical work, it kept up didactic function. On the other hand, the world response argues, through universal interpretations and new translations in 21th century (a Belorussian, Russian, Turkish, Catalan, Serbian), that the Miłosz’s propositions are current and attractive outside Poland, in other geopolitical conditions.

2020-12-17



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Straszno i śmieszno. 
Balladyna Juliusza Słowackiego i jej lektura w szkole

Krzysztof Biedrzycki

Język: PL | Data publikacji: 13-12-2020 | Abstrakt | s. 241-250

Balladyna by Juliusz Słowacki is a text which causes controversy as its interpretation cannot be unequivocal – it results from the plot based on the rule of parallelism and parody as well as its structure and its frame that is an evident sign of irony. The history of critical reception of Balladyna demonstrates how difficult it is simply to read this drama. It can be regarded as a quintessence of Romantic playing with conventions, but it contains many elements of pre­Romantic tradition and it also opens the aesthetic and worldview perspectives for modern and postmodern literature. Such multidimensional drama is included in a core curriculum at lower secondary school. It is a source of difficulties for teachers and students and it is often read in too simplified manner during the lessons. The aim of the article is to present a suggestion of such attitude towards the drama that can help to discover the play of ambiguous perspectives that is inscribed in it.

2020-12-13



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Wrześniowa wiktoria. Międzywojenne zwrotnice dziejów według Ziemowita Szczerka

Eugenia Prokop-Janiec

Język: EN | Data publikacji: 30-12-2024 | Abstrakt | s. 1-15

Artykuł analizuje kontfaktualne scenariusze historyczne rozwijane w twórczości Ziemowita Szczerka. W swej prozie (publicystyka, eseistyka, reportaże, powieść) pisarz rozpatruje możliwe losy Drugiej Rzeczypospolitej po jej zwycięstwie nad Niemcami w kampanii wrześniowej 1939 roku. Podejmując narracyjną grę, w którą z jednej strony angażuje międzywojenne projekty geopolityczne, programy modernizacyjne, plany kolonialne, utopie artystyczne, myśl urbanistyczną i techniczną, z drugiej zaś współczesną wiedzę historyczną i bieżące dyskusje ideologiczne, autor rozważa, do jakiego stopnia rozwój wydarzeń przedstawianych w Rzeczpospolitej zwycięskiej i Chamie z kulą w głowie mógłby być zbieżny z procesami w epoce PRL i po roku 1989. Stawką gry, którą prowadzi, jest wskazanie ukrytej ciągłości pomiędzy okresem międzywojennym a powojniem i epoką po transformacji, a także trwałej obecności dziedzictwa at 1918–1939. Wśród czynników mogących na to wpływać wskazuje stan społeczeństwa, jego standardy moralne, mentalność, wzory cywilizacyjne. Osobnym i ważnym wątkiem jest u Szczerka projektowanie doświadczenia imperialnego i kolonialnego Polaków i namysł nad konsekwencjami, z jakimi musiałaby mierzyć się Polska, gdyby uzyskała status środkowoeuropejskiego mocarstwa.

2024-12-30



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne


Przestrzeń akwatyczna w wierszach poetów polskich w Kanadzie
Janusz Pasterski
Język: PL | Data publikacji: 28-12-2020 | Abstrakt | s. 143-156
Artykuł poświęcony omówieniu problematyki związanej z wykorzystaniem przestrzeni akwatycznej w wybranych utworach polskich poetów zamieszkałych w Kanadzie. Autor omawia sposoby literackiej funkcjonalizacji obrazów oceanu, morza, jezior czy rzek w twórczości Zofii Bohdanowiczowej, Wacława Iwaniuka, Floriana Śmiei, Bogdana Czaykowskiego i Andrzeja Buszy. Dla polskich poetów emigracyjnych starszego pokolenia żywioł wodny był częstym elementem świata przedstawionego, a także ważnym ogniwem ich wyobraźni twórczej. Przestrzenie wody łączyły się bowiem z sytuacją niezakorzenienia, wyobcowania w zetknięciu z ogromem nowego kontynentu, przytłaczały wielkością, wyznaczały granice nie do przejścia. Zdaniem autora symbolika wody częściej bywała metaforą egzystencji niż zwierciadłem duchowym rozważań. Wertykalnie przeciwstawiana niebu i życiu, stawała się ikoną śmierci, a nawet nicości. W konsekwencji rzadziej ujawniała tradycyjną moc ozdrowieńczą czy znaną z przeszłości funkcję metafizycznego uwznioślenia.
2020-12-28



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Polska literatura 
w świetle współczesnej komparatystyki europejskiej

Maria Delaperrière

Język: PL | Data publikacji: 12-12-2020 | Abstrakt | s. 29-39

Developments that have been observed in the last decades (globalisation, postmodernism, postcolonialism) have influenced changes in European critical discourse and brought cultural phenomena to the fore. One of the consequences of this new postcolonial consciousness is the challenging of the 19^th century concept of Weltliteratur, which is based on Western European tradition.

The author of the article refers to the postcolonial writings of E. Said, G.Ch. Spivak and H.K. Bhabhy as well as the concept of cultural dialogue by H. Gadamer, E. Levinas, P. Ricoeur and regards Polish contemporary literature from the perspective of Western research where the traditional, Platonian model of European culture as being a universal culture, is replaced by a dynamic, intercultural interaction. Confronting “homeliness” with “foreigness” produces less narrow assessments. Hierarchies and conditions disappear here and common cultural experience seems to be most important.

2020-12-12



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Poezja na wosku traconym w brązie 
– literackie, filozoficzne i muzyczne konteksty 
rzeźby Lidii Sztwiertni

Teresa Rączka

Język: PL | Data publikacji: 15-12-2020 | Abstrakt | s. 243-251

The theme of the article aims at interpreting the artistic creativity of Lidia Sztwiertnia – the sculptress from Bielsko­Biała – in the context of the philosophy of ‘multiplicity and unity of arts’. Multidimensional character of Sztwiernia’s sculpture has been underlined here along with its variety rooted in many disciplines – literature, philosophy and music – that results in creating a kind of ‘poetic spectacle’ of form and meaning. Commentary to this creativity is indicated here by poetic imagination.

2020-12-15



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

O zbawieniu (z Wierszy ostatnich Czesława Miłosza)

Marek Bernacki

Język: PL | Data publikacji: 17-12-2020 | Abstrakt | s. 257-273

The article is dedicated to detailed analyzing and interpreting the Miłosz’s poem O zbawieniu [On salvation]. This poem was most probably written two years before Miłosz’s death and was located at the end of the volume Last Poems (2006). The author confronts “the last poem” of Miłosz with Mickiewicz’s “the cry poem” written in Lausanne (“wiersz płacz” as Przyboś called it): “I shed pure tears, countless tears…”. Both poems – though representing different genres – (Mickiewicz’s poem is a model example of immediate lyrical confession; Miłosz’s poem has a form of poetic mini­treaty) express related ideas through similar figures such as: repetition, enumeration, synecdoche, ellipse. Both texts can be related not only because of the similarities in composition and structure, but also because of their catharsis­aimed character. Mickiewicz achieves purification through tears shed over his life and humble acceptance of the fact that a project formed in his youth resulted in a disaster in his manhood. Miłosz presents the state of liberating salvation as a result of the peaceful and lighted with non­of­this­world gleam contemplation of the difficult truth concerning the necessity of giving up all the earthly things. Both “last poems” of the great poets can be regarded as the masterpieces of a lyric of vanitas. Their main aim can be described as an attempt to confront the mystery of eschatological dimension of human existence.

2020-12-17



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Pozostać na Via Appia. Eseistyka Ignacego Wieniewskiego

Janusz Pasterski

Język: PL | Data publikacji: 08-11-2023 | Abstrakt | s. 1-15

Celem artykułu jest analiza twórczości eseistycznej Ignacego Wieniewskiego, tłumacza i historyka literatury,
jednego z przedstawicieli XX-wiecznej polskiej emigracji niepodległościowej w Londynie. Rozważania osnute są wokół trzech zbiorów esejów: Powrót na Via Appia (1951), Antycznym szlakiem (1964) i Kalejdoskop wspomnień (1970). Autor skupił uwagę na głównych problemach podejmowanych przez Wieniewskiego: związku kultury polskiej z kulturą europejską, kluczowej roli greckiej i rzymskiej tradycji antycznej w kształtowaniu kultury europejskiej oraz przypominaniu antycznych źródeł kultury i pierwotnego znaczenia fundamentalnych idei świata śródziemnomorskiego. W tekście zostały wyeksponowane zasadnicze argumenty eseisty świadczące o trwałości tradycji antycznej nie tylko w odniesieniu do dorobku klasycznej filozofii, sztuki i literatury, lecz także w kontekście pryncypiów łacińsko-chrześcijańskiej kultury Zachodu uformowanej dzięki takim ideom, jak: umiłowanie człowieka, przywiązanie do wolności indywidualnej, społecznej i narodowej, równość wszystkich ludzi, humanitaryzm, patriotyzm, kult praworządności jako podstawy państwa czy troska o rozwój kultury. Przeprowadzona analiza przybliża współczesnemu gronu odbiorców mało znany dorobek eseistyczny Ignacego Wieniewskiego i wskazuje jego miejsce wśród polskich twórców eseju.

2023-11-08



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Cóż po poet(k)ach w czasach antropocenu? Zarys propozycji trójkąta antropocenicznego

Patryk Szaj

Język: PL | Data publikacji: 22-01-2024 | Abstrakt | s. 1-23

Antropocen stanowi wyzwanie nie tylko dla porządku społeczno-politycznego, ale również dla literaturoznawstwa – każe przemyśleć pewne dogmaty i metody uprawiania nauki o literaturze. Punktem wyjścia artykułu jest namysł nad rolą wyobraźni w czasach antropocenu. Wbrew przeświadczeniom tradycyjnej ekokrytyki autor stawia tezę, że przeformułowywanie jednostkowej wyobraźni nie jest właściwą odpowiedzią na antropocen, a literatury nie można redukować do roli „nauczycielki wyobraźni”. Zamiast tego proponuje podejście immanentystyczne inspirowane filozofią Gilles’a Deleuze’a i Félixa Guattariego. Ujmuje ono poezję jako jedną z współdziałających w polu immanencji maszyn społecznych, której rola polega na kanalizowaniu wspólnotowych pragnień i odnajdywaniu dla nich rozmaitych dróg ujścia. Następnie autor przedstawia swoją propozycję taksonomii języków (praktyk materialno-dyskursywnych) antropocenu we współczesnej poezji polskiej. Określa swoje narzędzie taksonomiczne jako „trójkąt antropoceniczny”. Wierzchołkami trójkąta są trzy konkurencyjne praktyki materialno-dyskursywne – antropocen, kapitałocen i chthulucen – jako krańcowe punkty płaszczyzny antropocenu. Usytuowanie poszczególnych projektów poetyckich w polu trójkąta zależy od tego, jak bardzo zbliżają się one do poszczególnych wierzchołków.

2024-01-22



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

„Kłopoty z opisem rzeczy”, czyli (nie)możliwość 
mimesis w epoce relatywizacji podmiotu

Arent van Nieukerken

Język: PL | Data publikacji: 17-12-2020 | Abstrakt | s. 65-98

At first sight it appears that Miłosz’s poetry shares many features with modernist and postmodernist poetics. One of its main themes is the impossibility of verifying the veracity of man’s sensual impressions (i.e. their referring to an ‘external’ world), which seems to undermine the traditional concept of literature as ‘mimesis’. However, Miłosz expressly rejected the postmodernist point of view that literature as ‘mimesis’ is merely a textual effect. Even when the speakers in his poems expressly deny the possibility of recreating the external world of man’s sense-impressions by means of language, they seem to achieve the very thing they wanted to deny. One of Miłosz’s favourite devices in the poetry of his middle period was the so-called ‘irony of self-betrayal’. But this negative way of affirming the covenant between the self and the world did not satisfy him in the long run. Wishing to overcome the antinomies of mimesis he attempted to work out a poetical strategy allowing him to describe the astonishing richness of being more directly. This strategy required a metaphysical justification. The veracity of man’s sensual and intellectual involvement with the world turned out to be rooted in the religious perspective of ‘apokatastasis’. ‘Time past’ and ‘time present’ are one in a process that both redeems and transcends time, without annihilating the moments of which it consists. Miłosz’s long poems of the sixties and seventies should therefore not be simply understood as ‘literature’ or independent ‘works of art’ (poésie pure) that could be separated from other forms of being. In fact they are part of a process of redemption that occurs ‘here and now’, although it remains unclear when it will be completed. For that reason Miłosz’s longer poems should be read as ‘open texts’ or – but in a sense opposite to the postmodernist idea of ‘unfinishedness’ – ‘work in progress’. They purport to present the manifold phenomena of a man’s existential autobiography simultaneously.

2020-12-17



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Serwus, madonna 
Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. 
Przyczynek 
do dziejów wiersza

Teresa Wilkoń

Język: PL | Data publikacji: 16-12-2020 | Abstrakt | s. 241-249

The article refers to the works by Tomasz Stępień, Adam Kulawik and some other scholars who described the genesis of Gałczyński’s poem Serwus madonna. This lyric was written for Natalia Gałczyńska but after the adjustments made by Stanisław Piasecki it became a religious poem. The author explains the reason of misunderstandings and the meaning of the word ‘madonna’ which was incorporated into Polish from Italian in 19th century and had two meanings: secular and religious. The poet followed the advice of the editor of “Prosto z mostu” and accepted his adjustments in the meaning of the poem.

2020-12-16



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Poezja bez granic. Ania Walwicz

Andrzej Jaroszyński

Język: PL | Data publikacji: 01-11-2020 | Abstrakt | s. 61-79

This is a presentation of the prose poetry of Ania Walwicz, one of Australia’s best­known experimental writers and performers but unknown in Poland. Her two pieces: Australia and Poland are given special attention to show some of the fundamental features of her poems, i.e. loss of identity and transgressive forms of her language. A short recollection of the author’s encounter with the poet in 2012 is included as well.

2020-11-01



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Wpływ doświadczenia na proces lektury czytelnika.
Refleksje dydaktyczne

Barbara Myrdzik

Język: PL | Data publikacji: 13-12-2020 | Abstrakt | s. 97-108

The author of the article presents the concept of experience and experiencing in the field of Polonistic education. According to the scholar, Hans­Georg Gadamer’s philosophical hermeneutics can serve as an inspiring context in research and educational work of a teacher. Gadamer’s hermeneutics has been one of the influential ideas in philosophy and social sciences in recent years. The type of experience presented by the philosopher, that is more like a meeting, a talk than only a live stream, and whose task is to activate and rationalize what is primary in the process of common experiencing the world, can be used in school education in many ways

2020-12-13



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Poeci dwóch kultur [rec.] J. Pasterski: Poezja Bogdana Czaykowskiego i Andrzeja Buszy w perspektywie dwukulturowości

Marian Kisiel

Język: PL | Data publikacji: 15-12-2020 | Abstrakt | s. 297-302

brak

2020-12-15



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Herbert. 
Notatki do wykładu

Katarzyna Gzik

Język: PL | Data publikacji: 05-01-2021 | Abstrakt | s. 199-219

brak

2021-01-05



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Między kanonem literackim 
a kulturą zwielokrotnioną

Maria Delaperrière

Język: PL | Data publikacji: 31-10-2020 | Abstrakt | s. 11-22

Contemporary cultural changes force Polish literary critics to constantly change their views on literature. Traditional literary canon is prone to stagnation and inertia, but multiculturalism may lead to a dangerous melting in the multiplied maze of cultural interconnections. Trying to overcome such antinomies, the author of the article focuses on the criteria that are important in the reception of Polish culture abroad. Literary canon is not regarded as a standard, but it is worth taking into consideration as an exposition of some general aesthetic, axiological and worldview changes.

2020-10-31



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Kell-e nekünk magyar-lengyel irodalmi komparatisztika? [Czy jest nam potrzebna węgiersko-polska komparatystyka literacka?]

Lajos Palfalvi

Język: PL | Data publikacji: 02-02-2023 | Abstrakt | s. 1-11

W dwudziestoleciu międzywojennym, zanim rozwinęła się komparatystyka literacka, najważniejsi polscy pisarze byli ujmowani na Węgrzech w ramach kanonu literatury światowej. W wielkiej syntezie Mihálya Babitsa pt. Az europai irodalom története [Historia literatury europejskiej] znajdziemy tylko nazwiska Adama Mickiewicza i Henryka Sienkiewicza (bez tytułów ich utworów), bo Babits dzieli literatury poszczególnych narodów na „wielkie” i „małe”, a te ostatnie ma reprezentować literatura tak polska, jak i węgierska. Autor nadal popularnej A világirodalom története [Historia literatury światowej], Antal Szerb, w osobnym podrozdziale kompetentnie scharakteryzował romantyzm polski i krótko podsumował epoki wcześniejsze. Jego zdaniem rozwój iteratury polskiej i węgierskiej jest paralelny. W epoce odrodzenia w obu krajach powstaje poezja w języku narodowym na najwyższym poziomie.Szerbchwali psalmy Jana Kochanowskiego i Bálinta Balassiego, zwraca uwagę na postać Adama Czahrowskiego, który odegrał ważną rolę w polsko-węgierskich kontaktach literackich. Autor podsunął kilka interesujących pomysłów do badań komparatystycznych. Warto byłoby np. porównać Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki Ignacego Krasickiego z Tarimenes utazása [Podróż Tarimenesa] Györgya Bessenyeigeo. Był przekonany nie tylko o tym, że pewne epoki i poszczególni twórcy są „zdumiewająco podobni”, lecz także o tym, że cała historia obu literatur jest budowana na podobnych zasadach. Z kolei w następnych dekadach zbierano materiał faktograficzny i dane dotyczące polsko-węgierskich kontaktów literackich w duchu pozytywistycznej nauki o literaturze oraz skupiano się na recepcji i imagologii. Dzięki wieloletniej i systematycznej pracy Endre Bojtára powstała w Instytucie Badań Literackich Węgierskiej Akademii Nauk (WAN) komparatystyka środkowoeuropejska. Badacz przyczynił się do zmiany paradygmatu: między literaturą światową a węgierską pojawiła się nowa kategoria – Europa Środkowa. Profesor Bojtár nauczył się kilku języków regionu (obok słowiańskich także bałtyckich). Napisał monografie o środkowo-wschodnioeuropejskiej awangardzie, a następnie o oświeceniu i romantyzmie w literaturach regionu. Również György Spiró zajmował się komparatystyką regionalną. Opracował historię dramatu „od oświecenia do syntezy Wyspiańskiego”, która po transformacji ustrojowej jednak straciła na znaczeniu, a większość historyków literatury wróciła do komparatystyki bilateralnej. W latach 80. czołowi prozaicy węgierscy, tacy jak Péter Esterházy czy Péter Nádas, pilnie czytali i komentowali utwory m.in. Witolda Gombrowicza, natomiast młodsze pokolenie straciło kontakt z literaturą polską.

2023-02-02



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Postpamięciowy dyskurs 
w literaturze dla dzieci i młodzieży . Recenzja książki Małgorzaty Wójcik­-Dudek, 2016, W(y)czytać Zagładę. 
Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży

Magdalena Ochwat

Język: PL | Data publikacji: 30-10-2020 | Abstrakt | s. 305-313

brak

2020-10-30



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Dialog Miłosza z Mickiewiczem

Maria Delaperrière

Język: PL | Data publikacji: 17-12-2020 | Abstrakt | s. 233-246

The author asserts that a dialogue between Miłosz and Mickiewicz sheds light not only on the great Polish Romantic, and even Polish Romanticism as such, but also on the personality of the author of The Land of Ulro. It is a difficult and full of contradictions dialogue, that used to be interpreted in relation to the uneasy history of the 20th century. The author of the article does not attempt to weaken the role of historical events in Miłosz’s spiritual evolution; she underlines, however, such aspects of his dialogue with Mickiewicz that reveal the deepest similarities and are not subjected to changeable interests. That is how Miłosz’s hesitations can be understood, as his disputes with Mickiewicz are time­bound, but both poets meet also in timeless sphere.

2020-12-17



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Oswajanie nowych perspektyw. Urszula Pawlicka, (Polska) poezja cybernetyczna

Agnieszka Nęcka

Język: PL | Data publikacji: 07-12-2020 | Abstrakt | s. 397-403

brak

2020-12-07



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

Polonistyka pod presją

Zbigniew Majchrowski

Język: PL | Data publikacji: 15-12-2020 | Abstrakt | s. 77-85

brak

2020-12-15



Czasopismo: Postscriptum Polonistyczne

O uchodźcach z Grecji (i nie tylko) na lekcji we współczesnej szkole – Nowe życie. Jak Polacy pomogli uchodźcom z Grecji Dionisiosa Sturisa

Magdalena Ochwat

Język: PL | Data publikacji: 31-08-2020 | Abstrakt | s. 207-223

The article refers to the turn of the 1940s and 1950s of the 20th century, when the Greek refugees, the victims of the civil war, arrived in Poland. There were approximately 14 thousands of them. The article author refers to the concept of literature that delights with the good and the school that shapes minds and civic attitudes, which is essential in the contemporary world, marked with migration crises.

2020-08-31