Niniejszy artykuł stanowi próbę wprowadzenia do dydaktyki szkolnej praktyki polegającej na relekturze kanonu z perspektywy ekokrytycznej oraz uwzględnieniu nowych tekstów poruszających kwestię globalnego ocieplenia. Autor proponuje włączenie do programów nauczania fantastyki z przełomu XIX i XX wieku, w szczególności zaś zapomnianej twórczości Antoniego Langego. Utwory takie jak Nowy Tarzan oraz Memoriał doktora Czang-Fu-Li mogą stać się impulsem do refleksji na temat dziewiętnastowiecznych źródeł obecnego kryzysu. Zaskakująco, proza fantastyczna przełomu XIX i XX wieku odczytywana z perspektywy ekokrytycznej odsłania estetykę modernizmu w nowej, paradoksalnie realistycznej scenerii antropocenu. Apokaliptyczne obrazy wydają się niezwykle kompatybilne z realiami współczesności i stanowią rodzaj międzypokoleniowej paraleli (XIX–XXI wiek).
English
Język Polski