Artykuł nawiązuje do koncepcji prawa i literatury. Celem badań jest wskazanie, w jaki sposób zmienia się kształtowanie obrazu dzieciństwa w trzech ustawach o szkolnictwie z lat 1918-2018: Ustawy z dnia 11.03.1932 r. o ustroju szkolnictwa, Ustawy z dnia 15.07.1961 r. o rozwoju sytemu oświaty i wychowania oraz Ustawy z dnia 9.09.1991 r. o systemie oświaty. Autorka analizuje, w jakim stopniu dziecko we wskazanych aktach prawnych jest traktowane w sposób przedmiotowy, a w jakim stopniu w sposób podmiotowy. Wykorzystując aksjolingwistykę, próbuje dowieść, że obraz dzieciństwa wpisany w każdy z tekstów jest związany z celami ideologicznymi władzy oraz założoną przez nią koncepcją państwa. Teza ta wiąże się z różnymi ustrojami, które panowały na ziemiach polskich we wskazanym stuleciu.