Synodalność to jeden z elementów tożsamości wspólnot kościelnych, a przez to i całego Kościoła. Papież Franciszek postrzega synodalność jako wyzwanie dla Kościoła w trzecim tysiącleciu chrześcijaństwa. Punktem kulminacyjnym jego troski o odnowę synodalności w Kościele jest zwołane XVI Zwyczajne Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów, którego temat brzmi: „Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja”. Synod został zainaugurowany w Rzymie w dniach 9-10 października 2021 r. Synodalność nie jest jednak nowym zjawiskiem. Od samego początku Kościoła posiada ona istotne znaczenie dla jego życia, dla przygotowania i podejmowania decyzji (Dz 15). Jedną z podstawowych form synodów są synody diecezjalne, do których zalicza się III Powojenny Synod Archidiecezji Gnieźnieńskiej obradujący w latach 1995-2000. Celem niniejszego opracowania jest ukazanie aktualności refleksji synodu gnieźnieńskiego w odniesieniu do problemu odnowy współczesnych parafii. Artykuł składa się z trzech części: (1) prezentacja synodu, (2) synodalna teologia parafii, (3) model odnowy parafii. Nauczanie synodu zostało porównane ze współczesnym nauczaniem Kościoła. To porównanie potwierdziło tezę o aktualności refleksji gnieźnieńskiego synodu.