W 1904 roku Paul G. Natorp (1854-1924) publikuje swoje wykłady z psychologii ogólnej. W artykule wykazuję, iż ta stricte filozoficzna, a zarazem systematyczna praca opisuje istotne w życiu intelektualnym Europy przełomu XIX i XX wieku, zagadnienia psychologizmu i psychologii, które niemiecki myśliciel ujmuje zgodnie z założeniami filozofii transcendentalnej. Spoglądając z perspektywy przedstawiciela – krytykującej psychologizm, idealistycznej – marburskiej szkoły neokantyzmu, Natorp kreśli filozoficzny profil przedmiotu i metody psychologii; koncentruje swoje rozważania na nośnym problemie rozumienia świadomości, wyróżniając następujące jej elementy: treść świadomości, świadome Ja oraz wzajemny stosunek treści świadomości i świadomego Ja. Swoje analizy przeprowadza oddolnie (fizjologia) obrazując mechanikę działania systemu nerwowego człowieka. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o krytyczną wykładnię projektu psychologii ogólnej Paula Natorpa z zaakcentowaniem poznawczo-relacyjnej funkcji świadomości (Bewusstsein).
Download files
Citation rules
Vol. 36 (2016)
Published: 2018-04-26
10.31261/fp