Opublikowane: 2021-05-14

Gwałt jako instytucja w czasie wojen i ludobójstw

Lech M. Nijakowski Logo ORCID
Dział: Cywilne praktyki ludobójcze
https://doi.org/10.31261/NoZ.2021.07.02

Abstrakt

Artykuł mieści się w paradygmacie socjologii historycznej i genocide studies. Omówiono w nim pięć nieformalnych instytucji gwałtu, wyróżnionych na podstawie komparatystyki historycznej dziesięciu przypadków: (1) gwałt jako nagroda dla żołnierzy i innych bojowników; (2) gwałt jako mechanizm inicjacji żołnierzy, integracji grupy zbrojnej oraz dowodzenia męskości przez walczących; (3) gwałt jako instytucja ofensywna, mająca dwie główne funkcje: (3.1) symbolicznego ataku na grupę obcą oraz (3.2) zwiększenia kosztów grupy obcej (leczenia kobiet, wychowania niechcianych dzieci itd.); (4) gwałt jako mechanizm czystki etnicznej; (5) gwałt jako mechanizm ludobójstwa. Wymienione typy dotyczą instytucji, a zatem kulturowo ustanowionych wartości i norm, które określają akceptowane cele i sposoby ich osiągania, osadzone w subkulturze określonych organizacji (armii, policji, bojówek partyjnych itd.). Nie każdy gwałt zależy od wymienionych instytucji. W tym sensie gwałty mogą być postrzegane przez członków danej organizacji jako uprawnione lub nieuprawnione. Sprawcy mogą też odczuwać instytucjonalny przymus, aby zaangażować się w gwałcenie ofiar.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Nijakowski, L. M. (2021). Gwałt jako instytucja w czasie wojen i ludobójstw. Narracje O Zagładzie, (1(7), 17–35. https://doi.org/10.31261/NoZ.2021.07.02

Cited by / Share

Nr 1(7) (2021)
Opublikowane: 2021-05-18


ISSN: 2450-4424
eISSN: 2451-2133

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.