https://doi.org/10.31261/NoZ.2019.05.13
Artykuł ma na celu przybliżenie tomiku Tomasza Pietrzaka Pospół, w którym pamięć o Zagładzie została skorelowana ze śląskimi wątkami. W omawianych wierszach ślady tragicznej przeszłości – nadal istniejące w rzeczywistości – widoczne są w ciągle aktualnych napięciach społecznych, psychicznych oraz w próbach integracji wspomnień wydarzeń granicznych. Autorka pokazuje dostrzegalną w tych utworach procesualność pamięci o wydarzeniu krańcowym. Pierwszy etap wiąże się z wpisywaniem Zagłady w formę opowiadanej klechdy, co ma umożliwić zbudowanie dystansu do przekazanej, traumatycznej przeszłości. Również w tym wariancie pojawia się intensywna współzależność wydarzenia krańcowego oraz przyrody. Poeta wykorzystuje ludowy rytuał dziadów, który staje się szczególnego rodzaju przywołaniem zmarłych, by spróbować oswoić i zrozumieć przeszłość. Następny opisywany przez autorkę etap odnosi się do postrzegania Zagłady w perspektywie środowiskowej i geologicznej. Odtwarzanie tragicznej przeszłości dokonuje się przez ukierunkowanie na krajobraz, który gromadzi w sobie pozostałości przechowywane nadal przez ziemię. Autorka podkreśla także następującą po tym muzealizację Zagłady, co ma być ostatnim przekształceniem się pamięci przed nastaniem kolejnej wojny.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Nr 5 (2019)
Opublikowane: 2019-12-22
Język Polski
English