https://doi.org/10.31261/PaCL.2023.09.1.02
Relatywizm pojęciowy nie jest atrakcyjnym stanowiskiem. Z pewnością ma swoje wzloty i upadki, ale wzloty są rzadko wspominane. Niniejszy artykuł nie ma ambicji dostarczenia zdecydowanego, przełomowego argumentu na rzecz realizmu pojęciowego. Jego celem jest jedynie zrekonstruowanie podstaw danego stanowiska z punktu widzenia oskarżonego, przy jednoczesnym nadaniu całemu tematowi nieco osobistego (lub egzystencjalnego, jeśli wolisz) akcentu. Element osobisty, o którym mowa, polega na tym, że istnieją niewspółmierne percepcje, doświadczenia, a nawet światy, które wszystkie "czują się" równie realne dla podmiotów. Jest to coś, czemu realizm nie wydaje się być w stanie oddać sprawiedliwości bez umniejszania ontologicznego statusu "błędnych" opinii, przekonań itp., ale nie wydaje się to dobrze współgrać z tym, jak doświadczamy naszej "niedoskonałej" rzeczywistości. Relatywiści pojęciowi są jednak wolni od ścisłego rozróżniania między poprawnymi i niepoprawnymi poglądami na rzeczywistość, a tym samym są w stanie, jeśli nie nic innego, zachować i docenić rzeczywistość naszych subiektywnych światów.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Tom 9 Nr 1 (2023)
Opublikowane: 2024-03-27
10.31261/PaCL