Opublikowane: 2021-11-06

KONCEPCJA CURA PASTORALIS W UJĘCIU KS. FRANCISZKA BLACHNICKIEGO

Bogdan Biela Logo ORCID

Abstrakt

Jedną z najważniejszych praktycznych sugestii wynikających z przeprowadzonej przez Blachnickiego eklezjologicznej dedukcji teologii pastoralnej była propozycja przejścia od duszpasterstwa do ewangelizacji. Określił ją mianem „zwrotu kopernikańskiego”. Proces urzeczywistniania się Kościoła rozpoczyna się od ewangelizacji, która inicjuje procesy wyzwoleńcze w ludziach i danym środowisku. Kolejnym etapem jest wdrażanie – poprzez formację katechumenalną – do życia w eklezjalnej wspólnocie. Dlatego też głównym wnioskiem wypływającym z faktu, że Kościół urzeczywistnia się w konkretnych lokalnych wspólnotach jest dla Blachnickiego postulat, by całe duszpasterstwo było tak przebudowane, aby służyło formowaniu podstawowych wspólnot życia chrześcijańskiego w ramach parafii. Koniecznie więc trzeba wprowadzać do realizacji model parafii wspólnotowej. Aby rozwiązać powstający w tym kontekście dylemat: jak wprowadzić model posoborowej parafii w życie, skoro nie można budować żywej wspólnoty Kościoła bez istnienia dojrzałych wspólnot eklezjalnych, Założyciel Ruchu Światło-Życie wskazał na rolę oraz szansę, jaką we współczesnym życiu Kościoła stwarzają ruchy bazujące na całościowej, katechumenalnej formacji.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Biela, B. (2021). KONCEPCJA CURA PASTORALIS W UJĘCIU KS. FRANCISZKA BLACHNICKIEGO. Studia Pastoralne, (17), 57–86. Pobrano z https://journals.us.edu.pl/index.php/sp/article/view/12587

Nr 17 (2021)
Opublikowane: 2021-11-06


ISSN: 1734-4433
eISSN: 2956-624X

Wydawca
Uniwersytet Śląski w Katowicach

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.