Opublikowane: 2018-11-03

„Mi‑ Szoa li‑tkuma”. Polska jako antynomia Izraela

Jagoda Budzik Logo ORCID
Dział: Izraelskie narracje o Zagładzie
https://doi.org/10.31261/NoZ.2018.04.04

Abstrakt

Celem artykułu jest zaprezentowanie i analiza tekstów, których twórcy – przedstawiciele izraelskiego trzeciego pokolenia – na różne sposoby odwołują się do zjawiska pielgrzymek do miejsc pamięci, odbywanych przez młodzież licealną od przeszło trzech dekad. Zjawisko to skupia w sobie kwestie takie jak: rola Zagłady w izraelskiej narracji zbiorowej, stopień jej instytucjonalnego upamiętniania, częste związki między upamiętnianiem Szoa a wątkami militarnymi i trwałym wpisaniem doświadczenia pielgrzymki do Polski w proces dojrzewania izraelskiej młodzieży. Teksty włączone do rozważań mają za zadanie unaocznić wielość możliwych postaw przyjmowanych przez twórców wobec takich metod upamiętniania Szoa – od bezwarunkowej ich akceptacji, przez przekonanie o ich nieuchronności, aż po zdecydowaną krytykę.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Budzik, J. (2018). „Mi‑ Szoa li‑tkuma”. Polska jako antynomia Izraela. Narracje O Zagładzie, (4), 55–66. https://doi.org/10.31261/NoZ.2018.04.04

Cited by / Share

Nr 4 (2018)
Opublikowane: 2019-12-08


ISSN: 2450-4424
eISSN: 2451-2133

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.