Barańczak, S. (1975). Słowo-perswazja-kultura masowa. Twórczość, t. 31, z. 7 (lipiec), 46–57.
Google Scholar

Balczyńska-Kosman, A. (2013). Język dyskursu publicznego w polskim systemie politycznym. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 2, 143–53.
Google Scholar

Corner, J. (2003). Mediated persona and political culture. W: J. Corner & D. Pels, Media and the Restyling of Politcs: Consumerism, Celebrity, and Cynism. London: SAGE Publications. [za:] Piontek, D. (2011). Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloiyzacja informacji o polityce. Poznań: Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM.
Google Scholar

Cwalina, W. (1999). Interakcje paraspołeczne między widzami a osobami prowadzącymi programy telewizyjne. W: P. Francuz (red.), Psychologiczne aspekty odbioru telewizji. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Google Scholar

Czyżewski, M., Kowalski, S., & Piotrowski, A. (red.) (2010). Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego. Wrocław: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
Google Scholar

Dayan, D. (2007). On Morality, Distance and the Other Roger Silverstone’s Media and Morality. Journal of Communication, 1, 113–22.
Google Scholar

Dobek-Ostrowska, B. (2007). Komunikowanie polityczne i publiczne. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar

Esser, F. (1999). Tabloidization’ of News A Comparative Analysis of Anglo-American and German Press Journalism. European Journal of Communications, 14(3), 291–324.
Google Scholar

Goffman, E. (2000). Człowiek w teatrze życia codziennego. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Google Scholar

Głuszek-Szafraniec, D. (2016). Celebrytyzacja polityki w czasie kampanii 2015 roku. W: M. Kułakowska, P. Borowiec, & P. Ścigaj (red.), Oblicza kampanii wyborczych 2015. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Google Scholar

Hess, A. (2013). Społeczni uczestnicy medialnego dyskursu politycznego w Polsce. Mediatyzacja i strategie komunikacyjne organizacji pozarządowych. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Google Scholar

Hjarvard, S. (2008). The Mediatization of Society. A Theory of the Media as Agents of Social and Cultural Change. Nordicom Review, 29 (2), 105–34.
Google Scholar

http://natemat.pl/178561,andrzej-duda-znowu-dokazuje-na-twitterze-nocne-rozmowy-z-mlodymi-fankami-i-dziwne-selfie (kwiecień 2016).
Google Scholar

http://www.newsweek.pl/polska/kogo-na-twitterze-obserwuje-prezydent-andrzej-duda-,artykuly,381826,1.html (październik 2016).
Google Scholar

http://www.spidersweb.pl/2016/10/prezydent-andrzej-duda-ruchadlo-lesne.html (październik 2016)
Google Scholar

http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/56,114871,19777717,z-kim-rozmawia-prezydent-na-twitterze-ruchadlo-lesne-seba,,1.html (październik 2016).
Google Scholar

http://wiadomosci.onet.pl/kraj/marek-magierowski-komentuje-dziwne-wpisy-andrzeja-dudy-na-twitterze/8n0fz5 (maj 2016).
Google Scholar

Jabłoński, W. (2006). Kreowanie informacji. Media relations. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar

Kantowicz-Gdańska, M. (2009). Employer branding – kwestie definicji i modelu. Zarządzanie zasobami ludzkimi, 6, 55–65.
Google Scholar

Keen, A. (2007). Kult amatora. Jak internet niszczy kulturę. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie i Profesjonalne.
Google Scholar

Kuhn, T.S. (2001). Struktura rewolucji naukowych, przeł. H. Ostromęcka. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
Google Scholar

Kurtz, H. (1993). Media Circus – The Trouble with America's Newspapers. New York: Random House.
Google Scholar

Lichański, Z.J. (2007). Retoryka. Historia-teoria-praktyka, tom II. Warszawa: Wydawnictwo DiG.
Google Scholar

Maffesoli, M. (2008). Czas plemion. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar

Markiewicz, B. (2014). Sfera publiczna a kwestia tożsamości politycznej. Filo-Sofij, 24 (1), 77–89.
Google Scholar

Nowak, S. (1985). Metodologia badań społecznych. Warszawa: PWN.
Google Scholar

Oniszczuk, Z. (2011). Mediatyzacja polityki i polityzacja mediów. Dwa wymiary wzajemnych relacji. Studia Medioznawcze, 4, 11–23.
Google Scholar

O’Sullivan, T., Hartley, J., Saunders, D., Montgomery, M., & Fiske, J. (2005). Kluczowe pojęcia w komunikowaniu o badaniach kulturowych. Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
Google Scholar

Ożóg, K. (2004). Język w służbie polityki. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Google Scholar

Ożóg, K. (2008). Pauperyzacja języka współcześnie polityki. LingVaria, 1, 81–90.
Google Scholar

Perelman, Ch. (2002). Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Google Scholar

Pfetsch, B., Greyer, J., & Trebbe, J. (red.) (2013). MediaPolis – Kommunikation zwischen Boulevard und Parlament. Strukturen, Entwicklungen und Probleme von politischer und zivilgesellschaftlicher Öffentlichkeit. München: UVK Verlagsgesellschaft.
Google Scholar

Piontek, D., & Annusewicz, O. (2013). Polityka popularna: celebrytyzacja polityki, politainment, tabloidyzacja. E-politikon, 5, 6-28.
Google Scholar

Piontek, D. (2011). Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce. Poznań: Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM.
Google Scholar

Pindel, R. (2003). Nowa retoryka w ujęciu Chaima Perelmana oraz Lucie Olbrechts-Tyteca w kontekście badania tekstu biblijnego. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 36 (2), 414–36.
Google Scholar

Skowronek, K. (2001). Reklama. Studium pragmalingwistyczne. Kraków: Rabid.
Google Scholar

Silverstone, R. (2006). Media and Morality in the Rise of the Mediapolis. Cambridge UK: Polity Press.
Google Scholar

Szpunar, M. (2016). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków: Wydawnictwo AGH.
Google Scholar

Wojtak, M. (2002). Potoczność w tytułach prasowych. W: G. Szpila (red.), Język trzeciego tysiąclecia II, t. 1: Nowe oblicza komunikacji we współczesnej polszczyźnie. Wydawnictwo Tertium, Kraków.
Google Scholar

Walecka-Rynduch, A. (2016a). MediaEgo w MediaPolis. Rola (nie)nowych mediów w kampanii permanentnej na przykładzie newsletterów Beaty Szydło. W: M. Adamik-Szysiak (red.), Polityka w zmediatyzowanym świecie. Perspektywa politologiczna i medioznawcza. Lublin: Wydawnictwo Uniwerystetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Google Scholar

Walecka-Rynduch, A. (2016b). Polityczna rozrywka czy nowa retoryka? W stronę współczesnej widoczności medialnej polityków. Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, Studia Linguistica, XI, 137–51.
Google Scholar

Walecka-Rynduch, A. (2016c). Budowa wizerunku w świetle „literatury faktu” i „scripted docu. Środkowoeuropejskie Studia Polityczne, 3, 59–84.
Google Scholar

Wasilewski, J., & Skibiński, A. (2008). Prowadzeni słowami. Retoryka motywacji w komunikacji publicznej. Warszawa: Wydawnictwo Difin.
Google Scholar

Zimny, Z.M. (2000). Metodologia badań społecznych: wprowadzenie. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Google Scholar