O czasopiśmie

„Średniowiecze Polskie i Powszechne" jest czasopismem naukowym, redagowanym w Instytucie Historii Uniwersytetu Śląskiego. Jego pierwszy tom, pod redakcją prof. dr hab. Idziego Panica ukazał się w 1999 roku. Od tomu drugiego, opublikowanego w roku 2000 redaktorem czasopisma został także prof. dr hab. Jerzy Sperka. Od 2011 wpółredaktorem została dr hab. Bożena Czwojdrak prof. UŚ. Czasopismo "Średniowiecze Polskie i Powszechne" jako rocznik regularnie ukazuje się od 2007 roku. W związku z tym, że w 2009 roku „Średniowiecze Polskie i Powszechne" zyskało status wydawnictwa ciągłego, zgodnie z wymogami Narodowego Ośrodka ISSN, mieszczącego się w Bibliotece Narodowej w Warszawie, zmieniono nieznacznie zapis tytułu (zastosowano wielkie litery oraz cudzysłów) i wprowadzono nową numerację tomów. Stąd pierwsza po tytule cyfra oznacza tom nowego wydawnictwa ciągłego, natomiast w nawiasie podany jest numer liczony od pierwszego roku wydania rocznika, kiedy było jeszcze wydawnictwem wielotomowym. Stopniowo rozszerzała się też formuła periodyku, oprócz artykułów, wydawnictwo wzbogaciły także artykuły recenzyjne oraz recenzje.

Czasopismo znalazło się na liście czasopism naukowych parametryzowanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obecnie za publikację artykułu otrzymuje się 70 punktów. 

Pismo jest indeksowane na liście ERIH+ od 2020 roku.

 Cel i zakres tematyczny czasopisma

Na łamach czasopisma ogłaszane są teksty naukowe poświęcone średniowieczu polskiemu i powszechnemu. Ich odbiorcą jest szeroki krąg zainteresowanych, zwłaszcza historyków i historyków sztuki. Wśród autorów znajdują się mediewiści zarówno z ośrodków naukowych w kraju, jak i zagranicy. Artykuły publikowane są w języku polskim, ale także angielskim, niemieckim, rosyjskim, ukraińskim, czeskim oraz słowackim. Od tomu 1 (5) z 2009 roku czasopismo dostępne jest także w wersji internetowej: Śląska Biblioteka Cyfrowa oraz Central and Eastern European Online.