Celem artykułu jest analiza sanskryckiego traktatu Prabhaczandry, zatytułowanego Prameja-kamala-martanda [PKM] 1.3. i 1.10., jednego z głównych filozoficznych tekstów dżinijskich (XI w.), w celu zbadania stanowiska autora w kwestii relacji pomiędzy poznaniem zmysłowym i językowym. Prabhaczandra odwołuje się do myśli Bhartryhariego (V w.), pioniera w dziedzinie indyjskiej filozofii języka, który zaprezentował oryginalną wizję roli języka w procesach poznawczych, a także do monistów, którzy uważani są za jego następców. Tłumaczenie i interpretacja fragmentów PKM są kluczowe dla znalezienia odpowiedzi na następujące pytanie: Czy język jest dla Prabhaczandry niezbędny dla pełni poznania? Oraz: Czy istnieją jakieś punkty, w których obie sfery się przecinają?
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Tom 39 (2018)
Opublikowane: 2018-05-24
10.31261/fp
English
Język Polski