Kodyfikacja holenderskiego prawa prywatnego międzynarodowego została przeprowadzona w sposób, który nie był powszechnie akceptowany. Proces legislacyjny trwał ponad trzy dekady wysiłków legislacyjnych. Podczas prac przygotowawczych postanowiono, że holenderskie PIL będzie zawierało wyłącznie normy kolizyjne prawa, podczas gdy kwestie proceduralne, w tym jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń zagranicznych, zostaną uregulowane w Kodeksie postępowania cywilnego. Metoda krok po kroku, która została wybrana od początku prac prawniczych, polegała na przygotowywaniu oddzielnych projektów ustaw, które koncentrowały się na kwestiach o ograniczonym zakresie, na przykład separacji i rozwodu lub prawie majątkowym. W ten sposób normy kolizyjne prawa zostały rozproszone w szeregu projektów ustaw, formalnie niepowiązanych ze sobą. Proces zakończył się naszkicowaniem projektu ustawy, która zebrała normy o charakterze ogólnym, opracowane przez sądy i doktrynę prawną. Reguły te zostały ostatecznie wprowadzone do ustawy o holenderskim prawie prywatnym międzynarodowym jako jej część ogólna. Ogólne przepisy holenderskiego prawa prywatnego międzynarodowego sformułowano w 17 artykułach. Zawierają one w szczególności klauzule porządku publicznego, przepisy dotyczące statusu osobistego osób fizycznych, w tym sytuacji prawnej cudzoziemców, formy czynności prawnych oraz norm prawa prywatnego międzynarodowego o charakterze bezwzględnie obowiązującym.