ZASADY RECENZOWANIA

Zasady recenzowania opracowań publikowanych w Problemach Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Wszystkie opracowania publikowane w Problemach Prawa Prywatnego Międzynarodowego podlegają recenzji przez dwóch zewnętrznych, niezależnych recenzentów (spoza jednostki naukowej afiliowanej przez autora publikacji, jak również niepowiązanych z nim w inny sposób). Osoby te wybierane są spośród stałych recenzentów czasopisma lub powoływani ad hoc dla recenzji poszczególnych tekstów. Autorzy nie mogą sugerować redakcji korzystania z pomocy określonej osoby w charakterze recenzenta. Nazwiska recenzentów publikacji ukazujących się w Problemach Prawa Prywatnego Międzynarodowego ujawniane są zbiorczo dla danego tomu czasopisma.

Za poddanie zgłoszonego materiału recenzji redakcja Problemów Prawa Prywatnego Międzynarodowego nie pobiera opłat.

Przed skierowaniem do recenzji zewnętrznych, teksty złożone do Problemów Prawa Prywatnego Międzynarodowego podlegają wstępnej, wewnętrznej ocenie przez zespół redakcyjny. Opracowania mogą zostać odrzucone już na tym etapie (zob. schemat przepływu pracy redakcyjnej), jeżeli:

- nie spełniają kryteriów wymaganych dla publikacji naukowych, tj. nie opierają się na danych uzyskanych w toku prowadzenia rzetelnych i bezstronnych badań naukowych,

- poruszają problematykę, która nie odpowiada tematyce czasopisma,

- budzą uzasadnione wątpliwości co do oryginalności opracowania,

- zostały już uprzednio opublikowane w innym miejscu.

Recenzje w Problemach Prawa Prywatnego Międzynarodowego oparte są na zasadzie tzw. double-blind review, co oznacza, że autor lub autorzy publikacji i recenzenci nie znają swoich tożsamości.

Rzetelne, bezstronne i obiektywne (pozbawione osobistej krytyki) recenzje przygotowywane są na standardowym formularzu opracowanym przez redakcję (zob. wzór formularza tu). Recenzje mają formę pisemną i zawierają jednoznaczny wniosek recenzenta dotyczący dopuszczenia tekstu do druku, konieczności wprowadzenia poprawek przed publikacją (drobnych lub istotnych), bądź też odrzucenia zgłoszonego opracowania. Recenzenci udzielają autorom konstruktywnych uwag, w sposób umożliwiający ustosunkowanie się do prezentowanego stanowiska. Autorzy ustosunkowują się do recenzji w oświadczeniu autorskim składanym redakcji lub w odrębnych wypowiedziach skierowanych do redakcji. Autorzy mający uzasadnione zastrzeżenia do uwag sformułowanych przez recenzentów uprawnieni są do przedstawienia ich zespołowi redakcyjnemu. Redakcja weryfikuje i zastrzega sobie prawo do odrzucenia uwagi i sugestii recenzentów.

Recenzenci zwracają redakcji uwagę na wszelkie dostrzeżone podobieństwa recenzowanego opracowania – w całości lub części –  z pracami innych twórców, bądź tego samego autora, już opublikowanymi gdzie indziej. W takich przypadkach uznaje się, że zaistniało podejrzenie plagiatu lub duplikowania materiału (autoplagiatu) i redakcja wdraża procedurę wzorowaną na diagramach COPE.

Po otrzymaniu recenzji redakcja może zdecydować o odrzuceniu tekstu, konieczności wprowadzenia poprawek lub zaakceptować opracowanie do druku. Ostateczna decyzja o przyjęciu materiału do druku w każdym przypadku należy do redakcji.

Opracowanie ocenione (przez recenzentów oraz redakcję) jako wymagające zmian będzie publikowane wyłącznie po wprowadzeniu przez autora koniecznych modyfikacji lub uzasadnienia pozostania przez autora przy pierwotnej wersji określonych fragmentów tekstu (jeśli autor nie zgadza się z recenzentem w określonych kwestiach, powinien przedstawić redakcji wyjaśnienie). W przypadku wprowadzenia istotnych zmian przez autora, recenzenci zapoznają się z poprawioną wersją opracowania.

Po zaakceptowaniu materiału do druku autor ma możliwość złożenia redakcji ostatecznej wersji tekstu publikacji (np. gdyby tekst wymagał uaktualnień lub drobnych uzupełnień). Tekst jest następnie kierowany do opracowania językowego i technicznego przez redaktora w Wydawnictwie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Przed publikacją autor otrzymuje wydruk próbny (tzw. szczotkę) w celu dokonania ewentualnych korekt.