Artykuł poświęcony jest analizie głównych umów międzynarodowych regulujących stosunki cywilne i handlowe na terytoriach państw należących do Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP). Przedstawia ich porównanie. Zaprezentowano przegląd postanowień odnoszących się do prawa kolizyjnego. Artykuł porównuje również podobieństwa i różnice między tymi międzynarodowymi instrumentami prawnymi. Odniesiono się do postanowień dotyczących jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania zagranicznych orzeczeń, a także współpracy między państwami WNP w zakresie udzielania pomocy prawnej w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. W konkluzjach autor podkreśla, że przyjęcie Konwencji mińskiej z 1993 r. o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych jest postrzegane jako rezultat procesu dezintegracji po rozpadzie Związku Radzieckiego. Fakt, że tylko kilka państw WNP przystąpiło do Protokołu z 1997 r. do Konwencji mińskiej lub do Konwencji kiszyniowskiej z 2002 r., ilustruje niechęć niektórych państw do ścisłej współpracy w ramach WNP. W tym kontekście Ukraina dąży do zbliżenia swojego ustawodawstwa krajowego do prawa Unii Europejskiej.