Autor stoi na stanowisku, że ogólny przepis, który stanowiłby podstawę stosowania lub uwzględniania bezwzględnie obowiązujących przepisów porządku prawnego siedziby sądu (forum) lub państwa trzeciego, powinien zostać włączony do nowej ustawy – Prawo prywatne międzynarodowe. Wniosek ten poprzedza historyczna i komparatystyczna analiza koncepcji przepisów bezwzględnie obowiązujących. Autor przedstawia różnice między art. 7 Konwencji Rzymskiej a art. 9 Rozporządzenia Rzym I i zajmuje stanowisko, że pierwszy z nich jest preferowany. Dzieje się tak w szczególności ze względu na możliwość uwzględnienia bezwzględnie obowiązujących przepisów państwa trzeciego. W związku z tym za jedną z zalet projektu nowego prawa prywatnego międzynarodowego należy uznać to, że art. 9 projektu, który dotyczy przepisów bezwzględnie obowiązujących, wzorowany jest raczej na art. 7 Konwencji, a nie na art. 9 Rozporządzenia Rzym I. Autor przedstawia również propozycję, jak należy interpretować takie terminy, jak „państwo, w którym mają być wykonane zobowiązania wynikające z umowy” oraz „bezprawność wykonania umowy”, przewidziane w art. 9 ust. 3 Rozporządzenia, aby osiągnąć efekt, w którym wspomniany przepis mógłby być rozumiany w sposób jak najbardziej zbliżony do art. 7 ust. 1 Konwencji.