Artykuł analizuje proces instytucjonalizacji związków partnerskich na Węgrzech, osadzając go w szerszym kontekście tendencji legislacyjnych w Europie od końca XX wieku. Przedstawia ewolucję węgierskich przepisów dotyczących wspólnot pozamałżeńskich, począwszy od pierwszej regulacji w 1977 r., przez rozszerzenie jej na pary jednopłciowe w 1996 r., aż do uchwalenia ustawy o rejestrowanych związkach partnerskich w 2008/2009 r. Szczegółowo omawia przepisy dotyczące powstania, skutków prawnych (majątkowych, dziedziczenia, alimentacyjnych) oraz ustania rejestrowanego partnerstwa, ze szczególnym uwzględnieniem rozwiązań wzorowanych na regulacjach dotyczących małżeństwa. Porusza także kwestie proceduralne, wymogi formalne, przeszkody prawne oraz uregulowania w zakresie międzynarodowego prawa prywatnego. Artykuł wskazuje, że węgierski model partnerstwa zbliżony jest do koncepcji "partnerstwa-instytucji", w dużej mierze zrównującej partnerów z małżonkami, choć istnieją wyjątki (np. brak wspólnej adopcji). Podkreśla rolę orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w kształtowaniu ostatecznego brzmienia ustawy, które zawęziło możliwość zawierania rejestrowanych związków partnerskich wyłącznie do par tej samej płci, w celu zapewnienia szczególnej ochrony instytucji małżeństwa.
English
Język Polski