Artykuł analizuje regulacje dotyczące nadawania telewizyjnego utworów audiowizualnych w prawie wspólnotowym, niemieckim i polskim. Wprowadzenie telewizji w XX wieku istotnie zwiększyło krąg odbiorców filmów i programów. Prawo autorskie obejmuje nadania telewizyjne "monopolem autorskim", co oznacza konieczność uzyskania zezwolenia od podmiotów uprawnionych. Artykuł omawia różne formy nadawania, takie jak nadanie naziemne, satelitarne i przewodowe, a także reemisję. Przedstawiono normy prawne obowiązujące w Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem dyrektyw dotyczących nadawania satelitarnego i reemisji kablowej. Omówiono również implementację tych przepisów w prawie niemieckim i polskim, wskazując na zbieżności i różnice w szczegółowych rozwiązaniach. Podkreślono rolę organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi w procesie udzielania zezwoleń. Artykuł porusza także kwestię reemisji kablowej w kontekście dozwolonego użytku publicznego w prawie polskim. Podsumowując, normy prawa autorskiego określają ramy eksploatacji utworów audiowizualnych przez stacje telewizyjne, a harmonizacja przepisów na poziomie UE ma na celu ujednolicenie standardów, choć wciąż występują różnice w ustawodawstwach krajowych.
English
Język Polski