Transakcje nieruchomościami z udziałem cudzoziemców odgrywają nie tylko bardzo ważną rolę w biznesie, ale stanowią również istotny problem społeczny. Ograniczenia w nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców wprowadzane są przede wszystkim w celu realizacji wielorakich celów politycznych występujących na terytorium państwa. Bardzo często zdarza się, że charakter i zakres wprowadzanych ograniczeń, a nawet siła gospodarcza kraju, stopień rozwoju i efektywny system polityczny nie mają bezpośredniego związku z ograniczeniami i w konsekwencji środki mogą być zbyt restrykcyjne i nieadekwatne do ich indywidualnej sytuacji. Artykuł poświęcony jest nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców w Republice Austrii. Przepisy obowiązujące na terytorium tego państwa zawierają szeroki wachlarz interesujących rozwiązań z punktu widzenia procesu nabywania nieruchomości przez cudzoziemca, co może być szczególnie przydatne z perspektywy prac nad nową polską ustawą poświęconą nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców. W artykule poruszono również kwestie dotyczące zakresu podmiotowego ograniczeń w nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, które wynikają z definicji cudzoziemca. Podniesiono również kwestie związane z ograniczeniami publicznymi, które zakładają w formie uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości oraz ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości, która jest np. gruntem rolnym i leśnym, domami lub domami letniskowymi. Ponadto, na podstawie analizy poszczególnych ustaw, dokonano oceny zwolnień z obowiązku uzyskania zezwolenia na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca.