Dążąc do rozwoju inicjatywy bibliotek cyfrowych, Unia Europejska napotkała problem, który utrudnia digitalizację znacznej liczby utworów znajdujących się w zbiorach europejskich instytucji kultury. Kwestia utworów osieroconych stała się istotnym problemem, który zgodnie z intencją UE powinien zostać kompleksowo i skutecznie rozwiązany. W tym celu w dyrektywie 2012/28/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie niektórych dozwolonych sposobów korzystania z utworów osieroconych uregulowano dozwolone korzystanie z utworów osieroconych. Najważniejszą przesłanką jest przeprowadzenie starannych poszukiwań podmiotów uprawnionych. Celem niniejszego artykułu jest omówienie starannych poszukiwań, w tym ich etapów, miejsca, w którym powinny być prowadzone, oraz standardów, jakimi powinny się one charakteryzować. Kwestia ta jest istotna, ponieważ uzyskanie statusu utworu osieroconego na terytorium jednego państwa członkowskiego wywołuje takie same skutki, jak gdyby staranne poszukiwania przeprowadzono we wszystkich państwach członkowskich. Artykuł odnosi się do wyników projektu EnDOW, który poświęcony jest badaniom nad starannymi poszukiwaniami w dwudziestu państwach członkowskich.
English
Język Polski