Glosa opisuje kwestię skuteczności przelewu wobec dłużnika na tle polskiego prawa prywatnego międzynarodowego. Polska ustawa o prawie prywatnym międzynarodowym z 1965 r. nie zawierała normy kolizyjnej dotyczącej przelewu dobrowolnego. Sąd Apelacyjny w Poznaniu włączył kwestię skuteczności przelewu do innej kwestii, tj. przelewu wierzytelności, podczas gdy art. 12 (2) Konwencji Rzymskiej, podobnie jak art. 14 (2) rozporządzenia Rzym I, odróżnia jedną kwestię od drugiej. Artykuł 12 (2) Konwencji Rzymskiej stanowił: „prawo właściwe dla prawa, którego dotyczy przelew, rozstrzyga o jego zbywalności, stosunku między cesjonariuszem a dłużnikiem, warunkach, na jakich przelew może być powołany wobec dłużnika, a także o tym, czy zobowiązania dłużnika zostały wykonane”. W takich sytuacjach oczywiste jest, że taka kwestia nie jest równoznaczna z przelewem wierzytelności, a kwestia skuteczności przelewu wobec dłużnika może być regulowana przez inne prawo.
English
Język Polski