Artykuł analizuje problematykę wygaśnięcia zobowiązania w kontekście Konwencji rzymskiej z 1980 r. o prawie właściwym dla zobowiązań umownych. Autorzy wskazują, że mimo włączenia tej kwestii do zakresu statutu kontraktowego w art. 10 ust. 1 (d) konwencji, pojawiają się liczne wątpliwości interpretacyjne, zwłaszcza gdy wygaśnięcie jest skutkiem innej czynności prawnej (np. spełnienia świadczenia poprzez zawarcie umowy rozporządzającej, nowacji) lub zastosowania instrumentów procesowych (np. złożenie do depozytu sądowego). Szczególną uwagę poświęcono zagadnieniu potrącenia, które może prowadzić do wygaśnięcia dwóch zobowiązań podlegających różnym systemom prawnym. Artykuł omawia możliwe kolizje między przepisami konwencji a innymi normami kolizyjnymi oraz przepisami wymuszającymi swoje zastosowanie i klauzulą porządku publicznego. Krótko wspomniano również o regulacji wygaśnięcia zobowiązania w rozporządzeniu Rzym I, wskazując na kontynuację większości zasad konwencji, z wyjątkiem odrębnego uregulowania potrącenia. Celem opracowania jest wskazanie pojawiających się problemów i propozycja ich rozwiązań w ramach systemu kolizyjnoprawnego Konwencji rzymskiej z 1980 r.
English
Język Polski