Wyniki wyszukiwania

Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Konkludentne przystąpienie do zapisu na sąd polubowny

Andrzej Szumański

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2012 | Abstrakt | s. 29-51

Określenie zakresu podmiotowego i osobistego umowy arbitrażowej jest istotną kwestią w kontekście spornej sprawy i ma fundamentalne znaczenie w kontekście wykonania przyszłego orzeczenia arbitrażowego. Przepisy polskiego Kodeksu postępowania cywilnego (KPC) określają sytuacje, w których z uwagi na to, że orzeczenie arbitrażowe dotyczy kwestii nieobjętych umową arbitrażową lub wykracza poza umowę, może zostać wszczęte postępowanie o uchylenie orzeczenia lub można odmówić wykonania orzeczenia. W artykule tym rozważa się, czy de lege lata, w świetle KPC, istnieją rozwiązania częstych sytuacji, w których osoby niebędące sygnatariuszami umowy arbitrażowej mogą być nią związane lub, niezależnie od zakresu podmiotowego umowy arbitrażowej, stosowanie umowy arbitrażowej mogłoby zostać zaakceptowane przez postępowanie. Autor bada również kwestię de lege ferenda, czy w świetle polskiego prawa arbitrażowego, biorąc pod uwagę ostatnie zmiany w międzynarodowym prawie arbitrażowym dotyczące formalnego wymogu umów arbitrażowych, zaakceptowanie umowy arbitrażowej przez postępowanie mogłoby być możliwe.

2012-12-31



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Nadużycie prawa podmiotowego jako podstawa rozciągnięcia zapisu na sąd polubowny na podmioty powiązane kapitałowo

Andrzej W. Wiśniewski

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2013 | Abstrakt | s. 9-18

Celem niniejszego artykułu jest zaproponowanie nowego podejścia do problemu rozszerzenia klauzuli arbitrażowej na niebędących jej sygnatariuszami członków grupy kapitałowej, a mianowicie podejścia głównie z perspektywy prawa korporacyjnego, a nie — zazwyczaj przyjmowanej — perspektywy prawa arbitrażowego. Problem określony w tytule leży na skrzyżowaniu obu dziedzin prawa i należy do każdej z nich. W prawie polskim art. 5 Kodeksu cywilnego określa zakres, w jakim korekty skutków zastosowania litery prawa są możliwe ze względu na słuszność i dobrą wiarę (a konkretnie społeczno‑gospodarczy cel danego prawa oraz zasady współżycia społecznego). Zazwyczaj przyjmuje się, że ścisła wykładnia art. 5 nie dopuszcza żadnego innego wykorzystania niż w obronie przed roszczeniami drugiej strony i że w konsekwencji nie może być podstawą jakiegokolwiek rozszerzenia klauzuli arbitrażowej na niebędącego sygnatariuszem pozwanego. Autor niniejszego artykułu podejmuje próbę wykazania, w jaki sposób wypracowanie odpowiednich reguł korygujących w zakresie prawa korporacyjnego (bardziej liberalna interpretacja art. 5 lub opracowanie odrębnego testu na nadużycie formy prawnej przedsiębiorstwa) może, w wyjątkowych przypadkach, stanowić podstawę do rozszerzenia klauzuli arbitrażowej na formalnie niezależnych członków grupy spółek.

2013-12-31



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Autonomiczny charakter klauzuli arbitrażowej w międzynarodowym arbitrażu handlowym

Maciej Zachariasiewicz

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2007 | Abstrakt | s. 85-113

Artykuł analizuje zasadę autonomii klauzuli arbitrażowej w międzynarodowym arbitrażu handlowym. Zasada ta, uznawana za fundament arbitrażu, wskazuje na niezależność klauzuli arbitrażowej od umowy głównej, w której się znajduje. W praktyce oznacza to, że nieważność lub wygaśnięcie umowy głównej nie wpływa na ważność klauzuli arbitrażowej. Sąd arbitrażowy, powołany do rozstrzygania sporów na podstawie klauzuli, może orzekać o ważności samej umowy głównej, co istotnie poszerza jego jurysdykcję. Artykuł omawia ewolucję zasady autonomii, jej zakres i uzasadnienie, odwołując się do regulacji międzynarodowych, orzecznictwa i praw krajowych.

2007-06-30