Artykuł analizuje realizację koncepcji kolizyjnoprawnej ochrony konsumenta w polskim prawie na tle prawa wspólnotowego. Autorka wskazuje na ewolucję poglądów w polskiej literaturze prawniczej oraz wpływ dyrektyw UE i Konwencji rzymskiej na kształtowanie przepisów krajowych. Krytycznie ocenia brak spójności i fragmentaryczność polskich regulacji, często niezgodnych z prawem wspólnotowym. Podkreśla trudności w ustaleniu i stosowaniu prawa właściwego dla umów konsumenckich z elementem obcym, wynikające zarówno z niedoskonałości polskich przepisów, jak i samego prawa wspólnotowego. Artykuł sugeruje potrzebę uchylenia niespójnych norm i wprowadzenia jednolitych regulacji do ustawy Prawo prywatne międzynarodowe, zgodnych z nowymi trendami w prawie UE (np. rozporządzenie Rzym I i planowane dyrektywy). Autorka podnosi również kwestię funkcji norm kolizyjnych i ich roli w ochronie rynku wewnętrznego UE.