Artykuł analizuje problematykę kwalifikacji culpa in contrahendo w prawie prywatnym międzynarodowym. Autorka zwraca uwagę na trudności związane z określeniem charakteru prawnego odpowiedzialności przedumownej oraz na różnorodność podejść do tego zagadnienia w różnych systemach prawnych. Omawia kryteria kwalifikacji culpa in contrahendo w prawie prywatnym międzynarodowym, takie jak źródło stosunku prawnego, źródło zaufania, podstawa prawna roszczenia, podobieństwo do stosunków umownych, etap procesu tworzenia konsensu, środek prawny i inne. Następnie autorka analizuje rozporządzenie Rzym II i jego wpływ na kwalifikację culpa in contrahendo, zwracając uwagę na trudności interpretacyjne i praktyczne zastosowanie przepisów. Podkreśla, że mimo trudności, rozporządzenie to stanowi próbę ujednolicenia podejścia do culpa in contrahendo w obrocie międzynarodowym.