Autor bada, która koncepcja określania prawa właściwego powinna być uznana za optymalną dla wspólnotowego porządku prawnego. Wzięto pod uwagę osiągnięcia wspólnotowego międzynarodowego prawa prywatnego w zakresie prawa materialnego i procesowego, a także osiągnięty poziom harmonizacji prawa państw członkowskich. Autor doszedł do wniosku, że wspomniane osiągnięcia i osiągnięty poziom harmonizacji przemawiają za koncepcją łączenia wyboru norm materialnych z normami międzynarodowego prawa procesowego. Jednak nawet tak szeroka koncepcja jest dla niego niewystarczająca, gdyż nie uwzględnia specyfiki rynków wewnętrznych. Te ostatnie wymagają szczególnych metod określania stosowalności norm prawnych. Wśród nich wiodące miejsce zajmuje wzajemne uznawanie i ekwiwalencja norm prawnych państw członkowskich zgodnie z zasadą kraju pochodzenia towarów i usług. Artykuł, poza wprowadzeniem i uwagami pomyślanymi jako materiał do dyskusji, przedstawia a) kryteria uznania danej koncepcji za optymalną dla prawa wspólnotowego, b) powiązanie norm kolizyjnych i międzynarodowego prawa procesowego już istniejące w prawie wspólnotowym, c) potrzebę istnienia konstrukcji będącej ekwiwalentem norm kolizyjnych. Jest to przez autora postrzegane jako znaczenie zasady kraju pochodzenia w ramach koncepcji wzajemnego uznawania i ekwiwalencji norm materialnych państw członkowskich.