Artykuł omawia zagadnienia kolizyjnoprawne w transgranicznym przenoszeniu (obrocie) akcji w zorganizowanym systemie obrotu. W odniesieniu do prywatnego obrotu papierami wartościowymi, przepisy prawa opierają się zasadniczo na zasadzie lex cartae sitae (prawa miejsca położenia dokumentu papieru wartościowego). Natomiast w obrocie zorganizowanym transakcja przeniesienia papierów wartościowych wiąże się z dokonaniem serii zapisów na rachunkach papierów wartościowych – w ramach systemu rozliczeń i rozrachunku papierów wartościowych oraz systemu ewidencji, gdzie informacje o własności są przechowywane elektronicznie w formie zapisu księgowego (system pośredniego posiadania). Rozwiązania przyjęte w tym zakresie w polskim Prawie prywatnym międzynarodowym wydają się niewystarczające. Celem niniejszego artykułu jest omówienie nowego podejścia do problemu transgranicznego przenoszenia akcji, opartego przede wszystkim na rozwiązaniach Konwencji Haskiej o prawie właściwym dla niektórych praw dotyczących papierów wartościowych posiadanych za pośrednictwem pośrednika (tzw. Haska Konwencja o papierach wartościowych). Konwencja ta jest w dużej mierze odpowiedzią na obserwowane w ostatnich czasach w większości krajów przechodzenie od systemu czysto bezpośredniego posiadania do mieszanego systemu bezpośredniego i pośredniego posiadania papierów wartościowych. Reformy te, choć w dużej mierze korzystne, stworzyły alarmujący poziom niepewności co do kwestii „które prawo jest właściwe” w transgranicznych transakcjach dotyczących papierów wartościowych. Rozwój globalnie uzgodnionej metody określania reżimu prawnego rządzącego takimi transakcjami pozostawał w tyle za praktyką rynkową, pozostawiając rynki finansowe ze znacznym ryzykiem prawnym.