Artykuł analizuje wyrok Sądu Najwyższego z 8 stycznia 2003 r. (II CKN 1077/00) dotyczący dorozumianego wyboru prawa, stosunków majątkowych małżeńskich i substytucji. Sprawa dotyczyła umowy zlecenia zawartej między obywatelami polskim i włoskim, a Sąd Najwyższy uznał, że strony dokonały dorozumianego wyboru prawa polskiego. Autorzy artykułu krytycznie oceniają to stanowisko, wskazując na brak podstaw do przyjęcia dorozumianego wyboru prawa. Artykuł omawia również zagadnienie substytucji, czyli zastępowania instytucji prawa obcego instytucjami prawa krajowego, które w tym przypadku zostało uznane za niedopuszczalne. Autorzy podkreślają, że sądy powinny dążyć do ustalenia rzeczywistej woli stron w zakresie wyboru prawa, a nie opierać się na domniemaniach.
English
Język Polski