Umowy przedwstępne odgrywają ważną rolę w praktyce obrotu krajowego i międzynarodowego. Są to umowy, w których jedna ze stron lub obie strony zobowiązują się do zawarcia innej umowy, zwanej umową przyrzeczoną. Zgodnie z dominującym poglądem w Polsce, umowa przedwstępna może zobowiązywać do zawarcia nie tylko umowy zobowiązującej, ale także innych umów (np. umowy o dział spadku). Ustalenie prawa właściwego dla umowy przedwstępnej następuje zgodnie ze wskazówkami wynikającymi z Rozporządzenia Rzym I. Zgodnie z art. 3 Rozporządzenia, prawo właściwe wybierają strony umowy przedwstępnej. Jeżeli prawo właściwe nie zostało wybrane, ustala się je zgodnie z art. 4 Rozporządzenia. Art. 4 ust. 2 stosuje się przy ustalaniu prawa właściwego dla umowy przedwstępnej jednostronnie zobowiązującej. Zgodnie z tym ustępem, prawem właściwym jest prawo państwa miejsca zwykłego pobytu strony zobowiązanej na mocy umowy przedwstępnej. Wynik ten może zostać skorygowany na podstawie art. 4 ust. 3 Rozporządzenia. W poszukiwaniu prawa właściwego dla umowy przedwstępnej dwustronnie zobowiązującej zastosowanie znajduje art. 4 ust. 4 Rozporządzenia. Należy poszukiwać prawa państwa, z którym umowa przedwstępna, uwzględniając wszystkie okoliczności, wykazuje najściślejszy związek. Dopuszczalność umowy przedwstępnej ocenia się według prawa dla niej właściwego. Natomiast dopuszczalność poprzedzenia określonej umowy umową przedwstępną ocenia się zgodnie z prawem właściwym dla przyszłej umowy (umowy przyrzeczonej).