W przypadkach, w których przepisy rozporządzenia Rzym I mają zastosowanie do umów reasekuracji, nie powinno być wątpliwości, że strony mają swobodę wyboru prawa właściwego. Jednakże w przypadku braku wyboru prawa pojawia się pytanie, czy prawem właściwym powinno być prawo miejsca stałego pobytu reasekurowanego, czy prawo miejsca stałego pobytu reasekuratora (art. 4). Należy dać pierwszeństwo temu drugiemu rozwiązaniu. Uzasadnieniem tego jest to, że charakterystyczne świadczenie jest wykonywane przez ubezpieczyciela. Argumenty podniesione na rzecz prawa miejsca stałego pobytu reasekurowanego nie uwzględniają struktury art. 4. Mogą być rozpatrywane jedynie na podstawie klauzuli wyjścia z art. 4 (3).
English
Język Polski