Roboty stają się częścią codziennego otoczenia człowieka. Dlatego ważnym przedmiotem refleksji staje się kształtowanie i zmiana stosunku ludzi do obiektów wyposażonych w sztuczną inteligencję. Przeprowadzono już wiele badań, lecz nieliczne są prognozy dotyczące przyszłych relacji między ludzkością a autonomiczną, wielozadaniową i wysoko zaawansowaną sztuczną inteligencją. Celem artykułu jest próba ekstrapolacji dotychczasowej ewolucji więzi człowiek – robot, od obcości i poczucia zagrożenia w stronę oswojenia, sympatii, a nawet – być może przyjaźni. Badanie ewolucji stosunku człowieka do sztucznej inteligencji pozwala również pogłębić wiedzę o tym, kim jest istota ludzka, jakie są jej potrzeby, oczekiwania i nadzieje oraz które z nich mogą zostać zrealizowane dzięki bliskiej współpracy między człowiekiem a sztuczną inteligencją.

Celem artykułu jest krytyczna prezentacja głównych założeń googlizmu oraz bliższa charakterystyka różnych możliwości jego rozumienia. W związku z tym jest on złożony z dwóch zasadniczych części. W części pierwszej zostały omówione główne elementy googlizmu (doktryna, zasady moralne, kult i społeczność), dzięki którym przypomina on klasycznie rozumianą religię. Podkreślono jednocześnie, że podobieństwo do religii jest jednak pozorne, ponieważ brakuje w nim zasadniczego elementu, którym jest afirmacja istnienia nadnaturalnego i osobowego Absolutu oraz egzystencjalnej, dynamicznej i holistycznej relacji interpersonalnej między Nim i człowiekiem. Sakralizację i deifikację przeglądarki trudno bowiem uznać za konstytutywny element religii. W części drugiej dokonano natomiast charakterystyki googlizmu jako religii świeckiej, w której sacrum zostaje sprowadzone do wymiarów naturalnych w wyniku sakralizacji technologii; religii cyfrowej, czyli przestrzeni technologicznej sprzyjającej tworzeniu nowych treści i praktyk religijnych; „nowej duchowości” człowieka żyjącego w erze rewolucji cyfrowej; czy w końcu „religii żartu” będącej parodią życia religijnego.

Artykuł oferuje krótką refleksję filozoficzną na temat scholē i człowieka w kontekście Internetu. Pierwsza część artykułu krótko wyjaśnia pilność problemów, które wynikają z szerokiego wykorzystania Internetu, takich jak uzależnienie od urządzeń cyfrowych, bycie stale podłączonym do Internetu i otrzymywanie nierzetelnych informacji. Druga część artykułu proponuje refleksję nad scholē (czasem wolnym) jako przestrzenią transcendencji, która jest bardzo ważnym atrybutem człowieka i która stanowi fundament naszej kultury. Scholē jest organicznym składnikiem kultury i edukacji, a czas wolny nie jest zaprzestaniem pracy, ale pracą innego rodzaju, pracą przywróconą do jej ludzkiego znaczenia, jako święto i festiwal. W podsumowaniu artykułu scholē dostarcza nam precyzyjnych i prawdziwych informacji o tym, czego zasadniczo potrzebuje osoba ludzka.

Człowiek współczesny wykorzystuje cały szereg narzędzi technicznych i medialnych. Termin „techne” oznacza rzeczy, umiejętności, ale także wskazuje na powiązania człowieka z tymi obiektami. Wpływ techne na nasze funkcjonowanie osoby ludzkiej jest obustronny, dostosowujemy narzędzia do naszych potrzeb, jednocześnie sami się zmieniamy korzystając z nowoczesnych technologii. Koncepcja afordancji stworzona Jamesa J. Gibsona i koncepcja rozszerzonego umysłu Andy Clarka pozwalają na trafną charakterystykę powiązań między umysłem, zdolnościami poznawczymi i działaniem człowieka a zewnętrznym wobec niego środowiskiem. Autor artykułu koncentruje się na aspektach technicznych, medialnych i komunikacyjnych tego środowiska. W końcowej części artykułu przeanalizowano etyczne konsekwencje rozszerzenia technicznego i medialnego człowieka. Punktem odniesienia dla analiz etycznych jest koncepcja osoby ludzkiej w ujęciu Karola Wojtyły.

The purpose of this paper is to point out the opportunities and pitfalls of the virtual environment for children and young people. We start with the analysis of a technocratic paradigm which emphasizes a utilitarian view of the world. Technology companies not only seek to improve the design and ergonomics of their products, they also influence their products to shape people’s intentions and habits. Children and young people face the risk of digitalisation on everyday basis. Undoubtedly, technology has a positive impact on young people. In this paper, we list positives such as developing technical and creative skills, collaborating on projects, global connectivity and more. However, the Australian Psychological Society has proposed to recognize
a Problematic Internet Use (PIU) as a legitimate diagnosis—Internet addiction disorder. In addition, digital world represents other risks such as cyberbullying, cyber acquaintances, sexual abuse and many more. We also provide advice to parents on how to protect their children from possible dangers of the virtual world.

Relatywizm pojęciowy nie jest atrakcyjnym stanowiskiem. Z pewnością ma swoje wzloty i upadki, ale wzloty są rzadko wspominane. Niniejszy artykuł nie ma ambicji dostarczenia zdecydowanego, przełomowego argumentu na rzecz realizmu pojęciowego. Jego celem jest jedynie zrekonstruowanie podstaw danego stanowiska z punktu widzenia oskarżonego, przy jednoczesnym nadaniu całemu tematowi nieco osobistego (lub egzystencjalnego, jeśli wolisz) akcentu. Element osobisty, o którym mowa, polega na tym, że istnieją niewspółmierne percepcje, doświadczenia, a nawet światy, które wszystkie "czują się" równie realne dla podmiotów. Jest to coś, czemu realizm nie wydaje się być w stanie oddać sprawiedliwości bez umniejszania ontologicznego statusu "błędnych" opinii, przekonań itp., ale nie wydaje się to dobrze współgrać z tym, jak doświadczamy naszej "niedoskonałej" rzeczywistości. Relatywiści pojęciowi są jednak wolni od ścisłego rozróżniania między poprawnymi i niepoprawnymi poglądami na rzeczywistość, a tym samym są w stanie, jeśli nie nic innego, zachować i docenić rzeczywistość naszych subiektywnych światów.

A summary and reflection upon a series of lectures sponsored by the St. John Paul II Institute of Culture (Rome) by outstanding intellectuals from from Europe and the United States on a wide range of topics in the light of St. John Paul II's intellectual and spiritual legacy. Topics include culture, human work, foundations of ethics, art and beauty, the end of modernity, evangelization, and European identity. 

Marian Machinek MSF, Nowy tęczowy świat. Próba diagnozy [The New Rainbow World: An Assessment Attempt]. Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum, 2021, 243 pp.
 

Anthropos - Człowiek. Paradygmaty integralnego modelu antropologicznego