O votum separatum w obronie Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego w 1903 r. złożonym, czyli o sporze o zwyczajną profesurę z prawa rzymskiego na Uniwersytecie we Lwowie

Grzegorz Nancka
http://orcid.org/0000-0002-9911-7473

Abstrakt

Niniejszy artykuł ma na celu zaprezentowanie nieznanego dotąd szerzej epizodu z życia polskiego romanisty Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego, związanego z próbą uzyskania przez niego zwyczajnej profesury na Uniwersytecie we Lwowie. Ten uczony, przeniósł się pod koniec XIX wieku z Fryburga do Lwowa, gdzie kontynuował swą karierę akademicką. W 1903 roku pojawiła się kwestia obsadzenia zwyczajnej systemowej katedry prawa rzymskiego i romanista był jednym z dwóch kandydatów, zgłoszonym obok Marcelego Chlamtacza. Ostatecznie, we wniosku o mianowanie, skierowanym do C.K. Ministerstwa znalazło się nazwisko M. Chlamtacza. Wywołało to sprzeciw części uczonych, którzy sformułowali votum separatum w obronie I. Koschembahra-Łyskowskiego. Intencją autora niniejszego opracowania, była analiza tego dotąd nieznanego dokumentu sporządzonego w obronie I. Koschembahra-Łyskowskiego. 


Słowa kluczowe

Ignacy Koschembahr-Łyskowski, prawo rzymskie, Uniwersytet Lwowski, Marceli Chlamtacz

Archiwum Główne Akt Dawnych (AGAD), C.K. Ministerstwo Wyznań i Oświaty, sygn. 101u, k. 475—508.

Państwowe Archiwum Obwodu Lwowskiego (DALO), f. 26, op. 5, spr. 1990, k. 39.

Academia­Militans.­Uniwersytet­Jana­Kazimierza­we­Lwowie. Red. A. Redzik. Kraków 2017.

Chlamtacz M.: O nabyciu­ owoców­ przez­ posiadacza ­w dobrej­ wierze­ w klasycznem­ prawie ­rzymskiem­ z uwzględnieniem­ prawa­ cywilnego austryackiego­ i niemieckiego.­Lwów 1903.

Czech-Jezierska B.: Profesor ­Leon­Piniński­—­wybitny­ lwowski­ uczony­ przełomu­ XIX­ i XX­ wieku. W:­ Ius­et­historia.­ Księga­ pamiątkowa­ dedykowana Profesorowi­ Jerzemu­ Markiewiczowi. Red. T. Guz, W. Bednaruk, M.R. Pałubska. Lublin 2011.

Erxleben A.: Die­Condictiones­sine­causa. Bd. 1. Leipzig 1850.

Erxleben A.: Die­Condictiones­sine­causa. Bd. 2. Göttingen 1853.

Grebieniow A.: Ignacy ­Koschembahr-Łyskowski­—­ profesor ­Uniwersytetu ­Fryburskiego­ (1895—1900). „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2015 z. 2.

Hofmann F.:­Die ­Lehre­ vom­ titulus­ und­ modus­ adquirendi,­ und­ von­ der­ iusta ­causa­ traditionis.­ Wien 1873.

Jędrejek G.:­ Wacław­ Osuchowski­ —­ Profesor­ prawa­ rzymskiego­ KUL. „PrzeglądUniwersytecki KUL” 2000, nr 2.

Jońca M.: Leon­ Piniński­—­historyk­ sztuki­ stworzony­ przez­ podróże.­W: Aksjologia­ podróży. Red. Z. Krawczyk, E. Lewandowska-Tarasiuk, J.W. Sienkiewicz. Warszawa 2012.

Koredczuk J.: Przyczynek­ do­ sprawy­ habilitacji­ Ignacego­ Koschembahra-Łyskowskiego­we­ Wrocławiu.­ W: „Acta Universitatis Wratislaviensis”, nr 2616. Prawo 288: Studia­ historycznoprawne.­Tom­ dedykowany­ Profesorowi­ doktorowi­ Alfredowi­ Koniecznemu.­ Red. K. Orzechowski. Wrocław 2004.

Koschembahr-Łyskowski I.:­Die­ Condictio­ als ­Bereicherungsklage­ im­ klassischen­ römischen­ Recht.­Weimar 1903.

Kronika­ Uniwersytetu ­Lwowskiego.­T. 2:­(1898/9—1909/10).­ Zestawił W. Hahn. Lwów 1912.

Nancka G.: Kilka­uwag­o poglądach ­Marcelego ­Chlamtacza­ na ­regułę ­bonae­ fidei­ possessor­ fructus ­ ­suos­ facit.­„Z Dziejów Prawa” 2018, T. 11 (19), cz. 2.

Nancka G.: Prawo ­rzymskie­ w pracach ­Marcelego­ Chlamtacza. Katowice 2019.

Nancka G.: Trzech­ romanistów­ we wspomnieniach­ Marcelego ­Chlamtacza. „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2017, T. 105.

Pol K.: Ignacy­ Koschembahr-Łyskowski­ (1864—1945). W: Poczet­ prawników­ polskich­ XIX—XX w. Warszawa 2011.

Stintzing J.: Geschichte­ der­ Deutschen ­Rechtswissenschaft. München—Leipzig 1880.

Szczygielski K.: Ignacy­ Koschembahr-Łyskowski­ doktorem­ honoris ­causa­ Uniwersytetu ­Stefana ­Batorego ­w Wilnie. „Miscellanea Historico-Iuridica” 2013, T. 12.

Voigt M.: Ueber­die­Condictiones­ob­causam­und­ueber­causa­und­titulus­im­Allgemeinen. Leipzig 1862.

Wiaderna-Kuśnierz R.: Droga­ Wacława­ Osuchowskiego ­do ­profesury­—­w 100-lecie­ urodzin­ (1906—1988). „Studia Iuridica Lublinensia” 2006, nr 6.

Wiaderna-Kuśnierz R.: Leon­ Piniński­—­profesor­ prawa­ rzymskiego­ na ­Uniwersytecie­ Lwowskim. W: Historia, ­mentalność, ­tożsamość. ­Red. J. Pisulińska, P. Sierżęga, L. Zaszkilniak. Rzeszów 2008.

Wiaderna-Kuśnierz R.: Marceli­ Chlamtacz ­(1865—1947)­—­profesor ­prawa­ rzymskiego­ i samorządowiec.­ Zarys­ biografii­ w 150-lecie­ urodzin. W: Stefan­ Ehrenkreutz­ i historycy prawa ­okresu­ dwudziestolecia ­międzywojennego. Red. P. Dąbrowski, D. Szpoper. Gdańsk—Olsztyn 2016.

Wiaderna-Kuśnierz R.: Nauka­ i nauczanie­ prawa­ rzymskiego­ na­ Uniwersytecie­ Lwowskim­ w pierwszej­ połowie ­XX­ wieku­ (zarys­ problematyki). „Studia Prawno-

ustrojowe” 2007, nr 7.

Wiaderna-Kuśnierz R.: Prawo­ rzymskie­ na­ Uniwersytecie­ Jana­ Kazimierza­ we­ Lwowie­ w okresie­ międzywojennym­ (1918—1939). Warszawa 2015.

Wołodkiewicz W.: Ignacy­ Koschembahr-Łyskowski­ —­ romanista,­ cywilista,­ kody- fikator.­ „Studia Iuridica” 1995, T. 29: Z dziejów­ Wydziału­ Prawa­ Uniwersytetu­ Warszawskiego.­ 75­ lat­ działalności­ Wydziału­ Prawa­ Odrodzonego­ Uniwersytetu­ Warszawskiego.­(Materiały ­z sesji ­luty­ 1994 r.).

Zoll F.: Dr­ I. Koschembahr-Łyskowski:­ „Die­ Condictio­ als­ Bereicherungsklage­ im­ klassischen ­römischen ­Recht”,­I ­Band,­Weimar­1903,­(str.­XI­ i 227). „Przegląd Prawa i Administracji” 1903, T. 28.

Pobierz

Opublikowane : 2020-04-16


NanckaG. (2020). O votum separatum w obronie Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego w 1903 r. złożonym, czyli o sporze o zwyczajną profesurę z prawa rzymskiego na Uniwersytecie we Lwowie. Z Dziejów Prawa, 12, 315-328. https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.20

Grzegorz Nancka  zdziejowprawa@us.edu.pl
Uniwersytet Śląski w Katowicach  Polska
http://orcid.org/0000-0002-9911-7473




Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.

1. Licencja

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.

2. Oświadczenie Autora

Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.

Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.

UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).

3. Prawa użytkownika

Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.

4. Współautorstwo

Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.

Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).