Yehuda Leyb Nevakhovich (1776-1831) wydaje się niemal zapomniany w obecnych badaniach nad literaturą i kulturą żydowską w Europie Wschodniej. Niemniej jednak wśród swoich współczesnych odniósł niezwykły sukces w sferze produkcji kulturalnej, a do pewnego stopnia także w sferze imperialnego społeczeństwa rosyjskiego. Zaplątany między literaturą hebrajską, rosyjską i europejską, zakres pisarstwa Nevakhovicha
obejmuje poezję okazjonalną, traktaty emancypacyjne i dramaty historyczne. Jego rozumienie literatury było
szerokie, przeplatało się z dziedzinami literatury, historii i historiografii. W swoim traktacie historiograficznym
«Remarks on a Review» (1806), napisanym przez niemieckiego historyka, Nevakhovich zastanawia się nad stanem rosyjskiej historiografii, omawia jej pozycję oraz znaczenie dla kształtowania się dyskursu narodowego. Przedstawia polemikę na rzecz rosyjskiej nauki, która pod względem energetyki i gestów nie ustępuje jego traktatowi emancypacyjnemu «Lament córki Jehudy» (1803). Wraz z tym traktatem opuszcza krąg żydowskich intelektualistów pracujących w języku hebrajskim. Teraz postrzega swoje miejsce wypowiedzi przede wszystkim jako zakotwiczone w rosyjskiej kulturze imperialnej i próbuje zainstalować się na tym europejskim polu jako mediator. W swoim kosmopolitycznym myśleniu Nevakhovich nie został uznany przez późniejsze pokolenia żydowskich myślicieli i nie pozostawił znaczących śladów w literaturze żydowskiej tworzonej od połowy XIX wieku w Europie Wschodniej.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Nr 1(12) (2024)
Opublikowane: 2024-06-28