Na początku XX wieku fala wypraw do egzotycznych krajów, w tym do Mandatu Palestyny, stała się katalizatorem poszukiwań artystycznych w kinie, malarstwie i fotografii. W artykule analizuję, w jaki sposób malarze biorący udział w tych przedsięwzięciach starali się wyrazić tożsamość żydowską. Czerpiąc z recenzji wystaw zamieszczonych w czasopismach diaspory z okresu międzywojennego, badam transformacyjny wpływ tych podróży na światopogląd i ekspresję artystyczną artystów, podkreślając ich rolę we wzmacnianiu żydowskiej samoświadomości. Poprzez analizę postaci takich, jak Szyk, Feder i Mane-Katz, pokazuję, jak podróż do Ziemi Izraela ukształtowała postrzeganie siebie przez artystów, wzbogacając ich artystyczną perspektywę, zachowując jednocześnie głęboko zakorzenioną tożsamość etniczną.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 1(12) (2024)
Opublikowane: 2024-06-28