Wyniki wyszukiwania

Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Wpływ ogłoszenia upadłości w Polsce na zagraniczne postępowanie arbitrażowe

Piotr Rodziewicz

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2011 | Abstrakt | s. 57-82

Problem wpływu niewypłacalności na arbitraż jest skomplikowany, ponieważ wymaga zagłębienia się w różne dziedziny prawa, a mianowicie prawo arbitrażu międzynarodowego, międzynarodowe prawo upadłościowe i prawo międzynarodowe prywatne. Stwarza to szereg problemów zarówno teoretycznych, jak i praktycznych, których wyrazem są orzeczenia sądowe i wypowiedzi w literaturze. Celem niniejszego opracowania jest próba odpowiedzi na niektóre problemy związane z zagadnieniami wymienionymi powyżej. W artykule przedstawiono podstawowe zasady międzynarodowego postępowania upadłościowego, które odgrywają kluczową rolę z punktu widzenia wpływu niewypłacalności na toczące się postępowanie arbitrażowe. Rozważania przeprowadzone w artykule podzielono na dwie grupy, pierwszą wpływ niewypłacalności wszczętej w Polsce na toczące się postępowanie arbitrażowe w innym państwie członkowskim UE i drugą wpływ niewypłacalności wszczętej w Polsce na toczące się postępowanie arbitrażowe w państwie trzecim. Dlatego w artykule został przedstawiony model uznawania zagranicznych postępowań upadłościowych oparty na rozporządzeniu 1346/2000, a także przedstawiono europejskie normy kolizyjne, które wskazują statut upadłościowy. W artykule omówiono również stosowanie międzynarodowych przepisów upadłościowych przez sądy arbitrażowe.

2011-06-30



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Prawo właściwe dla skutków przelewu wierzytelności w stosunku do osób trzecich. Uwagi z perspektywy międzynarodowego prawa upadłościowego

Wojciech Klyta

Język: PL | Data publikacji: 30-06-2019 | Abstrakt | s. 47-75

The claims are rights in personam but the assignment of claims has a hybrid nature. Abolishing the “nomina ossibus inhaerent” rule has increased commercial significance of the assignment of claims. However, the contemporary legal situation
leaves parties with great legal uncertainty, as to the question under which circumstances does the cross — borders assignment is valid. A recent judgment of the CJEU of 9 October 2019 (C — 548/18) in case BGL BNP Paribas SA v. TeamBank AG Nürnberg has augmented this uncertainty. The Luxemburg Court ruled that: “Article 14 of the Regulation (EC) No 593/2008 of the European Parliament and of the Council of 17 June 2008 (‘Rome I’) must be interpreted as not designating, directly or by analogy, the applicable law concerning the third-party effects of the assignment of a claim in the event of multiple assignments of the claim by the same creditor to successive assignees”. In this situation, one would highly welcome an attempt to establish a new set of conflict of laws rules relating to the law applicable to third — parties effects of the assignment of claims. This attempt has recently been made by the European Commission in its Report “on the question of the effectiveness of an assignment or subrogation of a claim against third parties and the priority of the assigned or subrogated claim over the right of another person”, dated 29 September 2016. In the present article, the author reviews the most important propositions formulated in the conflicts’ doctrine through the “lens” of the international insolvency law. Multiply provisions of the Regulation (EU) 2015/848 of 20 May 2015 on insolvency proceedings (recast) — despite many judgments of the CJEU in this area — also lack certainty. Insolvency is a foreseeable risk, but without clear rules concerning the third parties’ effects of the assignment of claims, it may become unenforceable for the creditors of the assignor.

2019-06-30



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Umowa faktoringu w świetle konwencji ottawskiej o faktoringu międzynarodowym

Arkadiusz Wowerka

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2009 | Abstrakt | s. 57-85

Artykuł analizuje umowę faktoringu w kontekście Konwencji ottawskiej o faktoringu międzynarodowym z 1988 roku. Konwencja ta stanowi jednolite źródło prawa regulujące międzynarodowy faktoring i specyficzne dla niego aspekty przelewu wierzytelności. Autor omawia definicję umowy faktoringu według Konwencji, zwracając uwagę na kryteria podmiotowe (faktor, dostawca, dłużnik) i przedmiotowe (wierzytelności pieniężne wynikające z umów sprzedaży towarów lub świadczenia usług o charakterze handlowym). Podkreślono znaczenie obowiązków faktora, w tym finansowania, księgowania, inkasowania wierzytelności oraz przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużnika (del credere). Ważnym elementem konwencyjnej definicji jest wymóg pisemnego powiadomienia dłużnika o przelewie. Artykuł wyjaśnia również międzynarodowy charakter umowy faktoringu w rozumieniu Konwencji, który jest powiązany z międzynarodowym charakterem umowy bazowej między dostawcą a dłużnikiem. Konwencja ottawska, mimo pewnych niedostatków, jest postrzegana jako próba stworzenia nowoczesnej instytucji prawa zobowiązań, inspirująca również ustawodawstwo krajowe.

2009-12-31



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Siedziba rzeczywista spółki jako łącznik unijnego prawa prywatnego międzynarodowego

Arkadiusz Wowerka

Język: PL | Data publikacji: 19-06-2021 | Abstrakt | s. 109-129

The real seat is a recognised, although expressed in different terms, connecting factor of the EU international private law, relating to companies in they different legal relations. Under the regulations unifying particular areas of this law, relevant form the point of view of cross-border operations of companies, the real seat is the connecting factor determining the applicable law in the field of contractual and non-contractual obligations, and the company’s bankruptcy. Furthermore, it deretmines the jurusdiction for insolvency proceedings against the company, and i salso a jurisdictional connecting factor for general civil and commercial matters. The real seat connecting factor may also constitute a connecting factor determining the law applicable to company, accectable under the EU freedom of establishement.

2021-06-19



Czasopismo: Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Wyznaczanie prawa właściwego dla zaskarżania czynności prawnych upadłego dokonanych z pokrzywdzeniem wierzycieli na gruncie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/848 z dnia 20 maja 2015 roku w sprawie postępowania upadłościowego

Robert Obrzud

Język: PL | Data publikacji: 31-12-2017 | Abstrakt | s. 95-108

Ustalenie prawa właściwego dla zaskarżenia czynności upadłego dokonanych z pokrzywdzeniem wierzycieli w transgranicznym postępowaniu upadłościowym jest złożonym procesem, który nie jest jednolicie uregulowany prawnie. Stosowanie prawa państwa wszczęcia postępowania upadłościowego (lex fori concursus) w odniesieniu do zasad nieważności, zaskarżalności lub bezskuteczności względnej czynności prawnych dokonanych z pokrzywdzeniem ogółu wierzycieli zasadniczo nie budzi zastrzeżeń i jest akceptowane ze względu na skuteczność i efektywność postępowania upadłościowego. Jednakże mechanizm oparty na art. 16 Rozporządzenia 2015/848 przewiduje możliwość powołania się przez stronę broniącą się przed zaskarżeniem czynności na prawo właściwe dla tej czynności (lex causae), inne niż prawo państwa wszczęcia postępowania (lex fori concursus), jeżeli prawo to chroni tę czynność przed zaskarżeniem. Ustalenie tego prawa właściwego dla samej czynności prawnej (lex causae) nie było dotychczas jednolicie rozwiązywane. W rezultacie istniały dwa poglądy, przy czym jeden z nich dopuszczał stosowanie norm kolizyjnych państwa lex fori concursus, podczas gdy drugi wskazywał na konieczność stosowania ogólnych norm prawa prywatnego międzynarodowego państwa sądu orzekającego. Obecnie sprawy związane ze zaskarżaniem czynności upadłego podlegają jurysdykcji sądu właściwego do wszczęcia postępowania upadłościowego. Prowadzi to do uznania, że prawo właściwe będzie ustalane zgodnie z normami kolizyjnymi (prawa prywatnego międzynarodowego) państwa wszczęcia postępowania upadłościowego, co z kolei służy przewidywalności prawa i jego skuteczności.

2017-12-31