Autor tekstu analizuje, wydane w 2008 roku, polskie przekłady dwóch reportaży Umberta Eco, napisanych i opublikowanych w 1968 po jego pobycie w Pradze, podczas interwencji wojsk paktu warszawskiego, i w Warszawie, po wydarzeniach marcowych. Lekturze tych reportaży towarzyszy refleksja nad sztuką reportażu, teorią komunikacji masowej itp., obecna w licznych dziełach uczonych Eco, ale też w powieściach takich jak Imię róży (Il nome della rosa) czy Temat na pierwszą stronę (Numero zero). Uwagi na temat sztuki reportażu bez trudu znaleźć można również w tekstach publicystycznych, w tym także okolicznościowych (np. we Wstępie do włoskiej i polskiej edycji Opisania świata Marco Polo). W tym kontekście, te dziś czytane reportaże, ujawniają wszystkie zalety i wady tego typu aktywności piśmienniczej, nie będące tylko rezultatami dystansu czasowego i przestrzennego.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Nr 1(5) (2023)
Opublikowane: 2023-06-02