Opublikowane: 2020-04-16

Zasada alteri stipulari nemo potest w prawie rzymskim

Marek Sobczyk Logo ORCID
Dział: Rozprawy i artykuły
https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.05

Abstrakt

W pracy tej podjęty został problem zastosowania rzymskiej zasady alteri stipulari nemo potest wyrażającej zakaz zawierania umów na rzecz osoby trzeciej i zastępstwa bezpośredniego. Ukazane zostało rozumienie tej zasady i jej uzasadnienie w odniesieniu do wymogów kontraktu stypulacji oraz zasad rządzących rzymskim procesem formułkowym. Zarysowane zostały także wyjątki od tej zasady umożliwiające zastrzeżenie świadczenia na rzecz osoby trzeciej w przypadku istnienia zaskarżalnego interesu strony umowy i zastrzeżenia kary umownej. Szerzej podjęto kwestię zawierania umów przez osoby podległe (niewolników, dzieci podlegające władzy ojcowskiej) ze skutkiem dla ich zwierzchnika oraz odpowiedzialności zwierzchnika.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Sobczyk, M. (2020). Zasada alteri stipulari nemo potest w prawie rzymskim. Z Dziejów Prawa, 12, 51–70. https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.05

Cited by / Share

Tom 12 (2019)
Opublikowane: 2020-04-16


ISSN: 1898-6986
eISSN: 2353-9879

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.