Odpowiedzialność karna sprawców powracających do przestępstwa w świetle kodeksu karnego z 1932 r.


Abstrakt

Przedmiotem rozważań jest instancja recydywy w kodeksie karnym z 1932 r. Zasadnicze dla tematu artykułu rozważania poprzedzono, krótką charakterystyką kształtowania się odpowiedzialności karnej osób powracających do przestępstwa w pracach komisji kodyfikacyjnej powołanej w celu ujednolicenia ustawodawstwa karnego po uzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r. Następnie przenalizowano przesłanki recydywy określone w art. 60 kk i konsekwencje prawnokarne powrotu do przestępstwa uwzględniając stanowiska doktryny i judykatury.


Słowa kluczowe

recydywa, powrót do przestępstwa, zakład dla niepoprawnych, kara pozbawienia wolności, obostrzenie kary

Akty normatywne

Kodeks karny Rzeszy Niemieckiej z dnia 15.05.1871 r. z późniejszymi zmianami i uzupełnieniami po rok 1918 wraz z ustawą wprowadczą do Kodeksu karnego dla Związku Północno-Niemieckiego (Rzeszy Niemieckiej) z dnia 30.03.1871 r. Poznań 1920.

Kodeks karny z 1903 r. (przekład z rosyjskiego) z uwzględnieniem zmian i uzupełnień obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 1.05.1921 r. Warszawa 1922.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11.07.1932 r. — Przepisy wprowadzające kodeks karny i prawo o wykroczeniach (Dz.U. 1932, nr 60, poz. 573).

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14.07.1932 r. — Kodeks karny (Dz.U. 1932, nr 60, poz. 571).

Ustawa karna z dnia 27.05.1852 r. I. 117 dpp. z uwzględnieniem wszelkich zmieniających ją ustaw austrjackich i polskich wraz z ustawami o umorzeniu zasiedzenia, ust. o przedterminowem zwolnieniu, ust. o warunkowem zawieszeniu kary i najważniejszymi ustawami dodatkowemi. Wyd. 5. Lwów 1929.

Ustawa z dnia 3.06.1919 r. o Komisji kodyfikacyjnej (Dziennik Praw Państwa Polskiego 1919, nr 44, poz. 315). Literatura

Borowski W.M.: Zasady prawa karnego. T. 1: Część ogólna. Warszawa 1922. Glaser S.: Polskie prawo karne w zarysie. Kraków 1933.

Glaser S., Mogilnicki A.: Kodeks karny Komentarz prawo o wykroczeniach — przepisy wprowadzające — tezy z orzeczeń Sądu Najwyższego — wyciągi z motywów ustawodawczych. Kraków 1934.

Handelsman M.: Prawo karne w statutach Kazimierza Wielkiego. Warszawa 1903. Janiszewski B.: Recydywa wielokrotna w prawie karnym. Zagadnienia nadzwyczajnego wymiaru kary. Warszawa—Poznań 1992.

Krzymuski E.: Projekt kodeksu karnego. Uwagi autora. Tytuł wstępny i część ogólna.

Odbitka z „Kwartalnika Prawa Cywilnego i Karnego”. Warszawa 1918. Krzymuski E.: System prawa ze stanowiska nauki i trzech kodeksów, obowiązujących w Polsce. T. 1: Część ogólna. Kraków 1921.

Kutrzeba S.: Dawne polskie prawo karne w zarysie. Lwów 1921.

Lityński A.: Wydział Karny Komisji Kodyfikacyjnej II Rzeczypospolitej. Dzieje prac nad częścią ogólną kodeksu karnego. Katowice 1991.

Makarewicz J.: Kodeks karny z komentarzem. Lwów 1932.

Makarewicz J.: Kodeks karny z komentarzem [wydanie na podstawie publikacji Wydawnictwa Zakładu Narodowego Imienia Ossolińskich Lwów 1938]. Red. A. Grześkowiak, K. Wiak. Lublin 2012.

Makarewicz J.: Kodeks karny z komentarzem uzupełnienie IV wydania. Orzecznictwo Sądu Najwyższego (R. 1935 i 1936 Zb. Nr 1 — 134). Lwów 1936.

Makarewicz J.: Polskie prawo karne. Część ogólna. Lwów 1919 [reprint: Warszawa 2017].

Makarewicz J.: Prawo karne. Wykład porównawczy z uwzględnieniem prawa obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej. Lwów—Warszawa 1924.

Makarewicz J.: Ustawa karna. Część ogólna. Projekt wstępny. „Przegląd Prawa i Administracji” 1922, nr 4—6.

Makowski W.: Kodeks karny 1932. Komentarz. Warszawa 1933.

Makowski W.: Prawo karne. Część ogólna. Wykład porównawczy prawa karnego austriackiego, niemieckiego i rosyjskiego obowiązującego w Polsce. Nakład Gebethnera i Wolfa. [B.d.].

Makowski W.: Projekt odrębny. Część ogólna kodeksu karnego. „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1925, z. 3.

Mogilnicki A., Rappaport E.S.: Projekt kodeksu karnego dla ziem polskich. Część ogólna. „Gazeta Sądowa Warszawska” 1916, nr 16—19, 21, 23.

Pasek A.: Konstrukcja recydywy w polskim kodeksie karnym z 1932 roku. „Acta Uni- versitatis Wratislavienisis” 2011, Prawo CCCXIII.

Peiper L.: Komentarz do Kodeksu karnego, prawa o wykroczeniach, przepisów wpro- wadzających obie te ustawy oraz do Rozporządzenia Prezydenta R. P. o niektórych przestępstwach przeciwko bezpieczeństwu Państwa z dnia 24 października 1934 roku (Dz. U. Nr 94, poz. 851) z uwzględnieniem ustawy karnej skarbowej, ordynacji podatkowej, kodeksu karnego wojskowego, ustaw dodatkowych, orzecznictwa Sądu Najwyższego. Kraków 1936.

Szymanowski T.: Recydywa w Polsce. Zagadnienia prawa karnego, kryminologii i polityki karnej. Warszawa 2010.

Śliwiński S.: Polskie prawo karne materialne. Część ogólna. Warszawa 1946. Wolter W.: Zarys prawa karnego. Część ogólna. T. 2: Kary, środki zabezpieczające, środ- ki poprawcze i wychowawcze. Prawo karne administracyjne. Kary. Kraków 1934.

Pobierz

Opublikowane : 2020-04-16


SzczygiełG. B. (2020). Odpowiedzialność karna sprawców powracających do przestępstwa w świetle kodeksu karnego z 1932 r. Z Dziejów Prawa, 12, 559-572. https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.32

Grażyna B. Szczygieł  zdziejowprawa@us.edu.pl
Uniwersytet w Białymstoku  Polska
http://orcid.org/0000-0003-0957-9453




Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.

1. Licencja

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.

2. Oświadczenie Autora

Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.

Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.

UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).

3. Prawa użytkownika

Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.

4. Współautorstwo

Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.

Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).