https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.43
Artykuł poświęcony jest ostatnim latom życia wybitnego polskiego prawnika Juliusza Makarewicza. Po 1944 r. pozostał on we Lwowie, mimo zachęt aby wyjechał do Wrocławia. Ze wspomnień uczniów i listów do rodziny wynika, że niw widział różnicy w powojennej Polsce i w sowieckim Lwowie. W 1946 r. podjął starania aby wykładać na Wydziale Prawa zsowietyzowanego Uniwersytetu Lwowskiego. Został przyjęty jako profesor nieetatowy. Wykładał prawo karne państw burżuazyjnych. Wkrótce wszczęto przeciwko niemu postępowanie zarzucając brak oceniania prawa karnego burżuazyjnego przez pryzmat prawa karnego komunistycznego. Juliusz Makarewicz w liście skierowanym 7 kwietnia 1947 r. do ministerstwa Oświaty w Moskwie wyjaśnił dlaczego wykład metodą encyklopedyczną a nie porównawczą. Przez całe życie prowadził badania porównawcze prawa karnego, prowadził wykłady metodą porównawczą, a w sowieckim Lwowie encyklopedycznie przedstawiał prawo karne tzw. burżuazyjne, czyli demokratycznego zachodu. W ten sposób tylko mógł pozostać wiernym swoim poglądom.
Załącznik do artykułu stanowi treść listu Juliusza Makarewicza do Ministerstwa Oświaty w Moskwie.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Tom 12 (2019)
Opublikowane: 2020-04-16
Język Polski
English
Deutsch