Opublikowane: 2020-04-16

Szkic do dziejów tzw. romanistyki marksistowskiej

Marek Kuryłowicz Logo ORCID
Dział: Rozprawy i artykuły
https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.52

Abstrakt

Romanistyka marksistowska oznaczała nowy nurt w badaniach nad prawem rzymskim, odchodzący od formalizmu i dogmatyzmu tradycyjnej romanistyki burżuazyjnej i przeciwstawiając jej twórczo nową metodologię materializmu dialektycznego i historycznego. ze szczególnym uwzględnieniem walki klas. Miejscem tej ekspansji ideologicznej stały się przede wszystkim państwa, które dostały się pod wpływ ZSRR. Czołową rolę odegrała nauka czechosłowacka pod kierunkiem czeskiego romanisty profesora Milana Bartoška, który został uznany wręcz za „herolda marksistowskiej romanistyki”. W innych krajach bloku socjalistyczne romanistyka poddała się nowym wpływom w mniejszym i bardziej zróżnicowanym stopniu. Najbardziej niezależną pozycję zachowały Polska i Węgry, drastycznym wyjątkiem zaś stała się Niemiecka Republika Demokratyczna, gdzie cała nauka prawa została w ogóle ograniczona, a prawo rzymskie jako przedmiot wykładowy oraz dyscyplina naukowa przestały właściwie istnieć. Historia odesłała jednak te tezy i programy, łącznie z marksistowską romanistyką, do lamusa, aczkolwiek pozostał interesujący historyczny przyczynek do dziejów nauki prawa rzymskiego.

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Kuryłowicz, M. (2020). Szkic do dziejów tzw. romanistyki marksistowskiej. Z Dziejów Prawa, 12, 933–950. https://doi.org/10.31261/ZDP.2019.20.52

Cited by / Share

Tom 12 (2019)
Opublikowane: 2020-04-16


ISSN: 1898-6986
eISSN: 2353-9879

Wydawca
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | University of Silesia Press

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.