Miejsce zwykłego pobytu dziecka — uwagi na tle wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 czerwca 2018 r. (C-512/17) oraz z dnia 17 października 2018 r. (C-393/18 PPU)
Abstrakt
In cases C-512/17 and C-393/18 PPU, the national courts raised doubts as to the significance of the circumstances that should be taken into account in determining the habitual residence of a child. In particular the issue was whether the child’s physical presence is a prerequisite in order to recognize that a child has his habitual residence
in the country concerned. In its judgment of 17 October 2018, the Court of Justice found that a child must be physically present in a Member State in order to be regarded as habitually resident in that Member State. The parent’s intention cannot be assigned a decisive role. The arguments in this respect are consistent with the interpretation of the concept of habitual residence laid out in the earlier judgment of 28 June 2018, in which the Court of Justice connected the habitual residence of the child with the place where the centre of that child’s life is actually situated, and not with the place where the child would have lived in accordance with the plans of one of the parents. The Court’s interpretation can be attributed to the so-called combined model of determining a habitual residence by looking for child’s centre of interest, taking into account a number of circumstances, including the intention of parents with parental responsibility. Physical presence has rightly been recognized as a necessary condition for establishing jurisdiction under Regulation No 2201/2003 based on habitual residence.
Słowa kluczowe
habitual residence of a child; grounds of jurisdiction; Regulation Brussels II bis
Bibliografia
Actes de la Deuxième Conférence de la Haye. La Haye 1894.
Baetge D.: Der gewöhnliche Aufenthalt im Internationalen Privatrecht. Tübingen 1994.
Beaumont P.R., Holliday J.: R ecent d evelopments o n t he m eaning o f „ habitual residence” in alleged child abduction cases, https://abdn.pure.elsevier.com/en/publications/recent-developments-on-the-meaning-of-habitualresidence-in-alleg.
Beaumont P.R., MacEleavy P.E.: The Hague Convention on International Child Abduction. Oxford University Press 1999.
Bobrzy ńska O.: Zwykły pobyt w konwencjach Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego. „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2019, z. 2, s. 417—466.
Bucher A.: La famille en droit international prive. „Académie de Droit International de la Haye, Recueil des cours” 2000, T. 283, s. 9—186.
Frąckowiak-Adamska A., Guzewicz A., Petelski Ł.: Skuteczność stosowania przez sądy polskie unijnych rozporządzeń: nr 44/2001, nr 2201/2003, nr 864/2007, nr 593/2008 i nr 4/2009. „Europejski Przegląd Sądowy” 2016, nr 10, s. 4—12.
Gruber U.P.: Der gewöhnliche Aufenthalt von Säuglingen und Kleinkindern. „Praxis des Internationalen Privat- und Verfahrensrechts” 2019, H. 3, s. 217—221.
Hoogstraten M.H. van: La codification par traités en droit international privé dans le cadre de la Conférence de la Haye. „Académie de Droit International de la Haye, Recueil des cours” 1969, T. 122 (1967 III), s. 337—425.
Kropholler J.: Internationales Privatrecht: einschließlich der Grundbegriffe des Internationalen Zivilverfahrensrechts. Tübingen, Mohr Siebeck, 2006.
Lagarde P.: Explanatory Report on the 1996 Hague Child Protection Convention. In: Proceedings of the Eighteenth Session (1996). T. 2. Protection of children, s. 533—605.
Mączyński A.: Statut personalny osób fizycznych. Refleksje „de lege lata” i „de lege ferenda”. W: „Leges Sapere”. Studia i prace dedykowane Profesorowi Januszowi Sondlowi w pięćdziesiątą rocznicę pracy naukowej. Red. W. Uruszczak et al. Kraków 2008, s. 305—323.
Mostowik P.: Władza rodzicielska i opieka nad dzieckiem w prawie prywatnym międzynarodowym. Kraków 2014.
Pilich M.: Łączniki personalne osób fizycznych w prawie prywatnym międzynarodowym (zagadnienia wybrane). „Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego” 2016, T. 19.
Pilich M.: Zasada obywatelstwa w prawie prywatnym międzynarodowym. Warszawa 2015.
Richez-Pons A.: La notion de „résidence”. In: Le nouveau droit communautaire du divorce et de la responsabilité parentale. Eds. H. Fulchiron, C. Nourissat. Dalloz 2005, s. 149—156.
Schuz R.: The Hague Child Abduction Convention: A Critical Analysis. Hart Publishing 2014.
Steiger W. von: Rapport explicatif. In: Actes et documents de la Neuvième session (1960). T. 4. Protection des mineurs. La Haye 1961.
Świerczyński M., w: „System Prawa Prywatnego”. T. 20A: Prawo prywatne międzynarodowe. Red. M. Pazdan. Warszawa 2014.
Winter L.I. de: Nationality or domicile: the present state of affairs. „Académie de Droit International de la Haye, Recueil des cours” 1970, T. 128 (1969 III), s. 347—503.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
