Celem niniejszego artykułu jest analiza charakteru prawnego obowiązku alimentacyjnego w świetle ukraińskiego prawa materialnego i prawa prywatnego międzynarodowego. Przedstawiając specyfikę regulacji zobowiązań alimentacyjnych w ukraińskim systemie prawnym, przeanalizowano szereg orzeczeń sądowych.
Dalsze rozważania poświęcono określeniu prawa właściwego. W pierwszej kolejności w artykule omówiono możliwość wyboru przez strony prawa właściwego dla zobowiązań alimentacyjnych. W dalszej kolejności uwaga została skupiona na kwestiach ustalenia prawa właściwego w przypadku braku wyboru prawa przez strony. Ponadto w artykule w tym kontekście poruszono ogólne zagadnienia prawa prywatnego międzynarodowego, takie jak obejście prawa i klauzulę porządku publicznego.
W artykule omówiono źródła prawa prywatnego międzynarodowego w zakresie spraw alimentacyjnych. Stwierdzono, że ukraińska ustawa o prawie prywatnym międzynarodowym z 2005 r. nie zawiera jednej normy kolizyjnej, której zakres dotyczyłby wszystkich kategorii roszczeń alimentacyjnych, a przepisy kolizyjne dla zobowiązań alimentacyjnych są rozproszone wśród instrumentów prawnych dotyczących pomocy prawnej i stosunków prawnych w sprawach rodzinnych. W szczególności są one objęte zakresem szeregu umów dwustronnych, a także zakresem konwencji mińskiej z 1993 r. mającej regionalny zasięg stosowania. Jednakże dotychczas Ukraina nie jest związana żadną umową międzynarodową o zasięgu globalnym, która regulowałaby ustalenie prawa właściwego dla zobowiązań alimentacyjnych.