Mediacje i koncyliacje, podobnie jak arbitraż, należą do alternatywnych metod rozwiązywania sporów, są jednak bardziej wymagające, gdyż zakładają współpracę skonfliktowanych stron w wypracowywaniu porozumienia. Zasadniczo metody te mogą znaleźć zastosowanie do rozwiązywania sporów w niemal każdym obszarze, jednak w niniejszym opracowaniu skupiono się jedynie na sporach z zakresu prawa własności intelektualnej z dwóch powodów. Po pierwsze jest to obszar, w którym stosunkowo rzadko sięga się po metody alternatywne przynajmniej w Polsce, choć są one promowane i zalecane przez World Intellectual Property Organisation (WIPO) oraz Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO). Być może przyczyną jest niska świadomość istnienia takich możliwości. Po drugie, planowana nowelizacja ustawy prawo własności przemysłowej wprowadza nowy instrument – koncyliację, warto więc nie tylko go opisać, ale także dokonać porównania z już uregulowanymi mediacjami. Wydaje się, że wybór metody rozstrzygania sporów dokonany przez ustawodawcę jest uzasadniony, chociaż bowiem używa się ogólnego sformułowania prawo własności intelektualnej, to różnice istniejące między prawem autorskim a prawem własności intelektualnej są ogromne. Z punktu widzenia tematu opracowania najważniejszy jest sposób powstania ochrony, który determinuje także swobodę stron w zakresie pozasądowego rozwiązywania sporów. Tam, gdzie prawo powstaje czy wygasa w drodze decyzji Urzędu Patentowego, ta swoboda jest mniejsza. Koncyliacje z udziałem specjalisty mają pomóc stronom w takim rozwiązaniu konfliktu, który uwzględnia te ograniczenia.
English
Język Polski