Abstrakt

MITOPOETYKA DRAMATÓW ANTONA CZECHOWA

S t r e s z c z e n i e

W artykule autor dokonuje analizy mitycznego kodu, który okazuje się być podstawą konstrukcji takich dramatów Antona Czechowa jak Mewa, Wujaszek Wania, Trzy siostry i Wiśniowy sad. Semantyka mitu warunkuje konstrukcję chronotopu, poprzez wykorzysta-nie symboliki domu jako centrum Wszechświata. Ponadto, kategoria czasu i przestrzeni w dramatach Czechowa podlega ciągłej ewolucji i również zbudowana jest na mitycznym koncepcie binarnych opozycji — sacrum i profanum. Niemniej jednak, ta transformacja sacrum w profanum i odwrotnie, podporządkowana jest rozwojowi samoświadomości bo-haterów. W konsekwencji okazuje się, że to świadomość bohaterów kreuje czas i przestrzeń w tych dramatach, podobnie jak człowiek współkreuje Wszechświat.

THE MYTHOPOETICS IN ANTON CHEKOV’S PLAYS

S u m m a r y

This article deals with the issue of mythological code, which presents the core of Anton Chekhov’s plays, such as The Seagull, Uncle Vanya, Three Sisters and The Cherry Orchard. The mythological code is refl ected fi rst of all in the chronotop of the plays, especially in the images of the house as the symbol of the center of the Universe. Moreover, time and space in the plays progress according to the realm of two main binary opposition — sacrum and profanum. However, the transformation from sacrum to profanum, and vice versa, is directed by the heroes and their consciousness. As the result, it is heroes’ consciousness that create the space and time in the plays, as the man himself turns to be a co-creator of the Universe.