Kultura pracy w zawodzie specjalisty PR w telewizji
Abstrakt
Kampanie promocyjne seriali wzbudzają zainteresowanie swoim rozmachem, kreatywnością i oryginalnością. Jednak bardzo mało wiemy o ludziach, którzy te działania promocyjne planują, i o instytucjonalnym kontekście ich pracy. Niniejszy artykuł zatem sprzyja namysłowi na temat społeczno-kulturowego wymiaru procesu tworzenia materiałów promocyjnych oraz na temat kultury pracy w dziale marketingu stacji telewizyjnych. Celem artykułu jest rozwijanie wiedzy i zrozumienia na temat promocji telewizyjnej jako dyscypliny zawodowej i praktyki kulturowej w obszarze produkcji mediów. Aby zbadać obszar dotychczas pomijany w rodzimych studiach medioznawczych, autorka artykułu opiera się na wywiadach pogłębionych z pracownikami marketingu w stacjach telewizyjnych, a dokładniej specjalistami ds. public relations. Refleksje praktyków PR w telewizji na temat ich własnej pracy i kontekstu, w jakim się znajdują, dostarczają empirycznych materiałów umożliwiających wyjście poza klasyczne postrzeganie działań
promocyjnych, czyli ich analizę jedynie przez pryzmat efektów i skuteczności. Badania etnograficzne sektora produkcji materiałów promocyjnych oferują pełniejszy opis i zrozumienie działań sektora kreatywnego branży telewizyjnej.
Słowa kluczowe
PR; telewizja; seriale; promocja; marketing
Bibliografia
Adamcio, R. (2021, kwiecień 21). Wywiad osobisty.
Baumann, J. (2007). Television Marketing – Characteristics, Instruments and Impact. VDM Verlag Dr. Mueller E.K.
Bobińska, A. (2000). Promocja jako element marketingu mix. W: J. Pindakiewicz, (red.), Podstawy marketingu. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej.
Caldwell, J.T. (2009a). Cultures of Production: Studying Industry’s Deep Texts, Reflective Rituals and Managed Self-Disclosures. In: J. Holt, A. Perren, (eds.), Media Industries: History, Theory, and Method. Oxford: Wiley-Blackwell.
Caldwell, J.T. (2008). Production Culture: Industrial Reflexivity and Critical Practice in Film and Television. Durham: Duke University Press.
Caldwell, J.T. (2009b). How Producers ‘Theorize’: Shoot-outs, Bake-offs and Speed-Dating. In: R. Hammer, D. Kellner, (eds.), Media/Cultural Studies: Critical Approaches. New York: Peter Lang.
Czarnowski, P. (1997). Dzisiaj i za kilka lat w public relations, dodatek do Gazety Wyborczej, z dn. 21.04.1997.
Cenker, E.M., (2000). Public Relations. Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Bankowej.
Domański, T., Kowalski, P. (2000). Marketing dla menedżerów. Warszawa–Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Dudała, S. (2021, kwiecień 16). Wywiad osobisty.
Eastman, S.T. (2000). Orientation to Promotion and Research. In: S.T. Eastman, Research in Media Promotion. Mahwah, New Jersey, London: Lawrence Erlbaum Associates.
Eastman, S.T., Ferguson, D.A., Klein, R. (2006). Media Promotion & Marketing for Broadcasting, Cable & the Internet. New York: Routledge.
Fitch, K. (2017). „Seeing ‘the unseen hand’: Celebrity, promotion and public relations.” Public Relations Inquiry, 6 (2), s. 157–169.
Głowacka, K. (2021, kwiecień 15). Wiadomość prywatna.
Grainge, P., Johnson, C. (2015). Promotional Screen Industries. New York: Routledge.
Gray, J. (2010), Show Sold Separately: Promos, Spoilers, and Other Media Paratexts. New York–London: New York University Press.
Jupowicz-Ginalska, A. (2010a). Marketing medialny. Warszawa: Difin.
Jupowicz-Ginalska, A. (2010b). Syndrom „wirującego bąka”, czyli rzecz o autopromocji medialnej. Studia Medioznawcze, 3 (42), s. 37–52.
Jupowicz-Ginalska, A. (2013). Efektywna promocja własna jako źródło wizerunkowego sukcesu organizacji medialnej – na przykładzie TVN S.A. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, 25 (98), s. 383–402.
Jupowicz-Ginalska, A. (2015). Serwisy informacyjne a autopromocja środków przekazu – na przykładzie „Faktów” TVN. Zeszyty Prasoznawcze, 3 (223), s. 688–703.
Kurek, K. (2021, kwiecień 14). Wywiad osobisty.
Kurowski, K. (2021, kwiecień 16). Wiadomość prywatna.
Lotz, A. D. (2007). The Promotional Role of the Network Upfront Presentations in the Production of Culture. Television & New Media, 8 (1), s. 3–24.
Mann, D. (2009). It’s Not TV, It’s Brand Management TV. The Collective Author(s) of the Lost Franchise. In: V. Mayer, M.J. Banks, J.T. Caldwell, (eds.), Production Studies: Cultural Studies of Media Industries. New York–London: Routledge.
Okoński, G., Wójcik., Ł., Szpilska, M. (2018). Informacja o Zawodzie. Specjalista do Spraw Public Relations (243203). Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Departament Rynku Pracy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB
Olędzki, J., Tworzydło, D. (red.) (2009), Leksykon Public Relations. Rzeszów: Wydawnictwo Newsline.
Olędzki, J. (red.) (2020). Standardy profesjonalnego public relations. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe UKSW.
Piątkowski, W. (2011). Marketing Telewizji, czyli dlaczego tylko niektóre seriale odnoszą sukces. W: Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Pluszyńska, A. (2015). Zarządzanie własnością intelektualną w agencji reklamowej – wstęp do zagadnienia, Zarządzanie Mediami, 3 (1), s. 45–57.
Ries, A., Ries, L. (2004). Upadek reklamy i wzlot public relations. Warszawa: PWE Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Rozwadowska, B., (2009). Public relations. Teoria, praktyka, perspektywy. Warszawa: Wydawnictwo Studio EMKA.
Skwarek, O. (2021, kwiecień 16). Wywiad osobisty.
Smith, R.D. (2021). Strategic Planning for Public Relations. Routledge.
Szemborska, E. (1998). Komunikacja przedsiębiorstwa z otoczeniem. W: Bielawski, P. Materiały z Seminarium Komunikacja Społeczna w Zarządzaniu (Public Relations) dla prezesów spółek Grupy Kapitałowej KGHM Polska Miedź S.A., Lubin–Kudowa Zdrój.
Szewczyk, Ł. (2011). Polska: 26,6 mln widzów płatnej TV. Pobrano z: http://media2.pl/media/73956-Polska-26,6-mln-widzow-platnej-TV.html (data dostępu: 10.05.2021).
Stopczyńska, K. (2001). Public relations jako narzędzie komunikowania się firmy z otoczeniem. W: Ślusarczyk, S., Świda, J., Tworzydło, D. (red.). Public relations w kształtowaniu pozycji konkurencyjnej organizacji. Rzeszów: Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.
Sztych, P. (2021, kwiecień 6). Wywiad osobisty.
Tabowska, M. (2021, kwiecień 15). Wiadomość prywatna. TeleKabel kwiecień 2020, s. 27.
Weiner, M. (2006). Unleashing the Power of PR: A Contrarian’s Guide to Marketing and Communication. Chichester: Wiley.
Wirtualne Media, (2020a). Przez epidemię wpływy reklamowe Polsatu zmalały o 34 proc. „Poprawa nastrojów rynkowych w czerwcu i lipcu”. Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/polsat-telewizja-wplywy-zmalaly-o-34-procpoprawa-nastrojow-rynkowych-w-czerwcu-i-lipcu (data dostępu: 10.05.2021).
Wirtualne Media, (2020b). Reklamodawcy ograniczają wydatki w telewizji. Budżety na początku kwietnia spadły o 25 proc. Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/wplywy-reklamowe-w-telewizji-spadly-o-25-proc-analiza (data dostępu: 10.05.2021).
Wirtualne Media, (2021a). Rynek kanałów filmowo-serialowych w 2020 roku wzrósł o 9 proc. Liderem TVP Seriale, Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/ogladalnosc-kanaly-filmowe-i-serialowe-2020 (data dostępu: 10.05.2021).
Wirtualne Media, (2021b). Rynek kanałów filmowo-serialowych w I kwartale wzrósł o 15 proc., Stopklatka wyprzedziła TVP Seriale. Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/ogladalnosc-kanaly-filmowe-i-serialowe-i-kwartal-2021-stopklatka (data dostępu: 10.05.2021).
Wirtualne Media, (2021c). TVN zwalnia, bo Discovery ucierpiało w epidemii. Oszczędności w TVN24 ze stratą dla dziennikarstwa. Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/tvn-zwolnienia-dziennikarze-praca (data dostępu: 10.05.2021).
Wirtualne Media, (2021d). Sławomir Gołębiowski po 20 latach odchodzi z TVN. Redukcje w marketingu. Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/slawomir-golebiowski-po-20-latach-odchodzi-z-tvn-redukcje-w-departamenciemarketingu (data dostępu: 10.05.2021).
Wirtualne Media, (2021e). Dwutygodniki people straciły 28 proc. „Flesz” i „Gala” z największymi spadkami. Pobrano z: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/dwutygodniki-people-stracily-28-proc-flesz-i-gala-z-najwiekszymi-spadkami (data dostępu: 10.05.2021).
Wróblewska, A., (2016). Production Studies w Polsce – stan badań. Panoptikum. Film / Nowe Media / Sztuki Wizualne, (16).
Wyatt, J. (1994). High Concept: Movies and Marketing in Hollywood. Austin: University of Texas Press.
Ziek, P. (2016). Cultivating Celebrity Public Relations. Celebrity Studies, 7 (1), s. 122–124.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
