Obecność Tajwanu w globalnej przestrzeni informacyjnej wykazuje fluktuację. Owa widzialność międzynarodowa Republiki Chińskiej uzależniona jest od skuteczności tajwańskiej komunikacji strategicznej prowadzonej przez władze w Tajpej. W niniejszym artykule poddano analizie efektywność działań w tym zakresie prowadzonych metodą analizy funkcjonalnej. Jej efektem jest ustalenie, że poziom widzialności międzynarodowej Tajwanu jest wprost proporcjonalny do liczby wydarzeń medialnych, operacji informacyjnych i innych działań prowadzonych w ramach komunikacji strategicznej. Podkreślenia wymaga jednak przede wszystkim fakt, iż prowadzona przez Republikę Chińską komunikacja strategiczna nie jest determinowana specyficznym statusem prawnomiędzynarodowym Tajwanu. Celem prowadzonych przez władze w Tajpej działań jest pozycjonowanie Republiki Chińskiej jako odpowiedzialnego, wiarygodnego i demokratycznego partnera politycznego i gospodarczego dla społeczności międzynarodowej.

Polityczno-filozoficzne koncepcje tianming i tianxia mniej więcej od XI w. p.n.e. były fundamentem legitymizacji władzy politycznej w Chinach. Tianming (‘mandat nieba’) zakładał, że cesarz ma przyzwolenie niebios na sprawowanie władzy, a tianxia (‘wszystko pod niebem’) oznaczało obszar objęty tą władzą. Pomimo
wielokrotnych zmian ustrojów – od cesarstwa przez demokrację i dyktaturę po współczesny socjalizm – tradycyjne idee wciąż stanowią ważną wartość dla chińskiego społeczeństwa. Stąd też celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób obecne komunistyczne władze Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) wykorzystują je do
sprawowania przywództwa politycznego i do jego legitymizacji. Na podstawie analizy historycznej oraz studium przypadków działań współczesnych władz ChRL autor pragnie dowieść, że obie koncepcje nadal są istotnym aspektem sprawowania władzy w Chinach.

Istniejący w Polsce system opodatkowania nieruchomości w ograniczonym stopniu wspomaga samorządy terytorialne w realizacji procesów rozwojowych w wymiarze lokalnym. Potencjalnym źródłem dodatkowych znacznych dochodów gmin byłby zreformowany podatek od wartości nieruchomości (tzw. podatek ad valorem), pozwalającym gminom na większą autonomię w kształtowaniu konstrukcji podatków od nieruchomości. Mogłoby to się przełożyć na intensyfikację działań inwestycyjnych i lepsze ukierunkowanie procesów społeczno-gospodarczych sprzyjających rozwojowi mniejszych ośrodków. Nadrzędnym celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o zasadność zamiany dotychczasowych „płaskich” stawek podatku od nieruchomości na jego kalkulację opartą na lokalizacji i związanej z nią wartości budynku czy gruntu. Poza dokonaniem przeglądu literatury przedmiotu przeanalizowano dane statystyczne dotyczące systemów podatkowych krajów europejskich opublikowane przez OECD. Zwrócono szczególną uwagę na stosunek obciążeń fiskalnych z tytułu opodatkowania nieruchomości do poziomu PKB oraz stosunek danin z tego tytułu do wszystkich wpływów podatkowych. Wskazano, że w większości krajów tzw. bloku wschodniego niski udział owych danin w całości obciążeń determinowany jest głównie oparciem tych podatków na systemie, który odnosi się do fizycznego wymiaru powierzchni i uwzględnia jedynie sposób wykorzystywania nieruchomości bez analizy jej lokalizacji i związanej z tym wartości. Na podstawie przeglądu literatury przedmiotu oraz badań własnych autora nad rozwojem regionalnym sformułowano wnioski o dodatnim wpływie potencjalnej reformy podatków od nieruchomości na przeobrażenia środowisk lokalnych.

Wojna informacyjna stała się ważnym elementem polityki zagranicznej państw nie tylko w trakcie otwartego konfliktu zbrojnego, lecz przede wszystkim w czasie poprzedzającym jego rozpoczęcie. Celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie i scharakteryzowanie wojen informacyjnych prowadzonych przez Federację Rosyjską z uwzględnieniem ich roli jako narzędzia polityki zagranicznej. Temat ten został przedstawiony zarówno w wymiarze teoretycznym, jak i poprzez omówienie wybranych przykładów. W pracy wykorzystano analizę treści, analizę krytyczną źródeł oraz syntezę i opis, aby zweryfikować przyjętą hipotezę badawczą, zgodnie z którą wojna informacyjna stała się systemowym instrumentem polityki zagranicznej Kremla, mającym na celu destabilizację wewnętrzną państw, antagonizowanie uczestników stosunków międzynarodowych oraz realizowanie własnych interesów w sferze zewnętrznej.

W pierwszym kwartale 2020 roku nowy wirus – SARS-CoV-2 – pojawił się niemal we wszystkich krajach na świecie. Jego szybkie rozprzestrzenianie się spowodowało globalny kryzys, który dotknął także Polskę. Rząd centralny skupił się na zwalczaniu i zapobieganiu pandemii COVID-19. Jednym z przejawów tej walki było wyposażenie jednostek samorządu terytorialnego w nowe instrumenty prawne. Celem niniejszego artykułu jest analiza najważniejszych narzędzi prawnych, jakimi dysponowały samorządy podczas kryzysu. Dodatkowo autor przygląda się aktywności samorządów w kontekście zwalczania epidemii, na przykładzie działań podjętych przez miasta na prawach powiatu w województwie śląskim. Podkreślona została także rola organizacji pozarządowych i lokalnych społeczności. Autor podejmuje próbę zidentyfikowania problemów, z jakimi mierzyły się samorządy podczas pandemii, poza samym wirusem. Należały do nich m.in. wybory prezydenckie, kwestie finansowe oraz funkcjonowanie transportu publicznego. Analiza obejmuje 12 miast na prawach powiatu: Katowice, Siemianowice Śląskie, Piekary Śląskie, Chorzów, Ruda Śląska, Bielsko-Biała, Świętochłowice, Gliwice, Bytom, Sosnowiec i Rybnik. Badaniem objęto okres od początku marca 2020 roku do końca kwietnia 2020 roku. Wykorzystano metodę porównawczą, analizę aktów prawnych oraz analizę treści.