https://doi.org/10.31261/spus.12844
Wybory samorządowe w 2018 roku zostały w dużym stopniu zdominowane przez ogólnopolską rywalizację między rządzącym Prawem i Sprawiedliwością oraz partiami opozycyjnymi. Dodatkowo nowelizacja Kodeksu wyborczego rozszerzyła katalog miast i gmin, w których wybory odbywały się w wielomandatowych okręgach wyborczych przy wykorzystaniu metody d’Hondta, co mogło sprzyjać partiom ogólnopolskim. Prezentowany artykuł sprawdza, w jakim stopniu oddziaływało to na poziom upartyjnienia organów samorządu, które w warunkach polskich postrzegane są raczej jako strefa wpływu komitetów lokalnych. W tym celu przeanalizowano poziom poparcia dla partii politycznych i komitetów lokalnych w 167 gminach i miastach województwa śląskiego. Badanie potwierdziło pozytywny związek między liczbą mieszkańców danej gmin/miasta i poziomem upartyjnienia jednostek samorządu. Pogłębiona analiza ukazała, że komitety lokalne i bezpartyjni kandydaci na urząd wójta i burmistrza dominują w mniejszych gminach i miastach (do 100 tysięcy mieszkańców), a największy upartyjnieniem charakteryzują się miasta na prawach powiatu.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Tom 33 (2021)
Opublikowane: 2022-05-24
10.31261/spus